Przejdź do zawartości

Utawarerumono

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Utawarerumono
jap. うたわれるもの
Gatunekprzygodowy, fantasy
Gra komputerowa
ProducentLeaf
WydawcaAquaplus
PlatformaWindows, PS2, PSP, PS4, PS Vita
Data wydania26 kwietnia 2002
Windows:
JP: 26 kwietnia 2002
Świat: 22 stycznia 2021[1]
PS2:
JP: 26 października 2006
PSP:
JP: 28 maja 2009
PS4, PS Vita:
JP: 26 kwietania 2018
Am.Płn.: 26 maja 2020
EU: 29 maja 2020[2]
Gatunekeroge[a], powieść wizualna, taktyczna gra fabularna
Kategorie wiekowe18+[a]
CERO: C
ESRB: M
PEGI: 16+
Telewizyjny serial anime
ReżyserTomoki Kobayashi
ScenariuszMakoto Uezu
StudioOLM
Stacja telewizyjnaChiba TV, ABC, TV Aichi, TV Saitama, tvk, AT-X, Tokyo MX
Premierowa emisja3 kwietnia 2006 – 25 września 2006
Liczba odcinków26
Gra komputerowa
Utawarerumono: Mask of Deception
ProducentAquaplus
Sting Entertainment
WydawcaAquaplus
PlatformaPS3, PS4, PS Vita, Windows
Data wydania24 września 2015
PS3:
JP: 24 września 2015
PS4, PS Vita:
JP: 24 września 2015
Am.Płn.: 23 maja 2017
EU: 23 maja 2017
Windows:
23 stycznia 2020
Gatunekpowieść wizualna, taktyczna gra fabularna
Kategorie wiekoweCERO: C
ESRB: M
PEGI: 16
Gra komputerowa
Utawarerumono: Mask of Truth
ProducentAquaplus
Sting Entertainment
WydawcaAquaplus
PlatformaPS3, PS4, PS Vita, Windows
Data wydania21 września 2016
PS3:
JP: 21 września 2016
PS4, PS Vita:
JP: 21 września 2016
Am.Płn.: 5 września 2017
EU: 5 września 2017
Windows:
23 stycznia 2020
Gatunekpowieść wizualna, taktyczna gra fabularna
Kategorie wiekoweCERO: C
ESRB: M
PEGI: 16

Utawarerumono (jap. うたわれるもの) – japońska powieść wizualna dla dorosłych z elementami taktycznej gry fabularnej stworzona przez studio Leaf (Aquaplus) i wydana 26 kwietnia 2002 na platformę Microsoft Windows, a następnie na konsole PlayStation 2 i PlayStation Portable. W 2006 w Japonii emitowano jej adaptację w postaci telewizyjnego serialu anime. Stanowi pierwszą część trylogii, której kolejne części – Utawarerumono: Mask of Deception i Utawarerumono: Mask of Truth – ukazały się w 2015 i 2016 na platformy PlayStation 3, PlayStation 4 i PlayStation Vita, a w 2020 – na platformę Windows.

Remake produkcji zatytułowany Utawarerumono: Prelude to the Fallen (jap. うたわれるもの 散りゆく者への子守唄 Utawarerumono: Chiriyuku mono e no komoriuta) został wydany w 2018 na konsole PlayStation 4 i PlayStation Vita, a w 2021 przeportowany na platformę Windows.

Akcja trylogii rozgrywa się w fantastycznym świecie nawiązującym do Japonii, w którym różne królestwa toczą ze sobą polityczną i militarną walkę o władzę. Gry koncentrują się na losach protagonistów powiązanych z tajemną przeszłością owego świata, którzy pragną odnaleźć w nim miejsce dla siebie, a poprzez swoje czyny zyskują zaufanie i lojalność mieszkańców[3].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Utawarerumono opowiada historię zamaskowanego bohatera, który będąc ciężko rannym zostaje znaleziony w lesie i przeniesiony do domu wiejskiej uzdrowicielki Tuskur (jap. トゥスクル Tusukuru) i jej dwóch wnuczek. Bohater ma amnezję, dlatego zostaje mu nadane imię Hakuowlo (jap. ハクオロ Hakuoro). Mieszkańcy wioski, w której się znalazł, są uciskani przez chciwego cesarza. Hakuowlo staje wkrótce na czele powstania mającego na celu obalenie władcy i udaje mu się przejąć władzę na krajem, który nazywa imieniem Tuskur. Chcąc chronić swoich poddanych, bohater musi uczestniczyć w nieustannych walkach z wrogimi królestwami[4].

Rozgrywka[edytuj | edytuj kod]

Utawarerumono charakteryzuje się liniową fabułą, dlatego podejmowane decyzje nie mają wpływu na zakończenie gry. Jednym z elementów rozgrywki są bitwy w rzucie izometrycznym właściwe dla taktycznych gier fabularnych. Gracz ma w nich możliwość poruszania kontrolowanych postaci i atakowania przeciwników. W wersji gry na płycie DVD dodano możliwość zmiany stopni trudności bitew, a konwersje na konsole zostały wzbogacone m.in. o system przedmiotów. Po zakończeniu każdej walki gracz otrzymuje punkty doświadczenia, które pozwalają na zwiększenie poziomu postaci[4][5].

Kontynuacje[edytuj | edytuj kod]

W 2011 firma Aquaplus ogłosiła, że pracuje nad sequelem gry[6], a w 2015, że powstanie także trzecia część, która zamknie trylogię[7]. Utawarerumono: Mask of Deception (jap. うたわれるもの 偽りの仮面 Utawarerumono: Itsuwari no Kamen) został wydany 24 września 2015 na platformy PlayStation 3, PlayStation 4 i PlayStation Vita. 21 września 2016 wydano ostatnią część, Utawarerumono: Mask of Truth (jap. うたわれるもの 二人の白皇 Utawarerumono: Futari no Hakuoro). 23 stycznia 2020 producent wydał porty obu gier na platformę Microsoft Windows[8].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
„Famitsū” PS2: 7/7/7/8 (29/40)
PS4, PS Vita: 9/8/8/7 (32/40)
„Dengeki PlayStation” PS2: 80/85/70/75


Gra Utawarerumono w wersji na komputery osobiste była najlepiej sprzedającą się w Japonii grą bishōjo w ostatnich dwóch tygodniach kwietnia 2002[9]. Produkcja znalazła się na 2. miejscu w pierwszych dwóch tygodniach maja i na 27. w dwóch następnych[10]. W ciągu czterech dni od premiery konwersji na konsolę PlayStation 2 sprzedano ponad 82 tys. jej egzemplarzy[11]. Recenzenci magazynu „Famitsū” przyznali jej 7, 7, 7 i 8 punktów, co dało łączny wynik 29/40[12]. Oceniający magazynu „Dengeki PlayStation” wystawili jej 80, 85, 70 i 75 punktów[13]. Gra Utawarerumono zajęła 15. pozycję w ankiecie najlepszych gier bishōjo zorganizowanej w 2007 wśród czytelników czasopisma „Dengeki G’s Magazine”[14]. Remake produkcji na konsole PlayStation 4 i PlayStation Vita zdobył w „Famitsū” oceny 9, 8, 8 i 7 (32/40)[15].

Recenzenci pozytywnie przyjęli także kontynuacje trylogii. Utawarerumono: Mask of Deception uzyskało w „Famitsū” po 8 punktów od wszystkich recenzentów (32/40)[16], a Utawarerumono: Mask of Truth – 10, 8, 8 i 8 punktów (34/40)[17].

W 2019 łączna sprzedaż gier z serii Utawarerumono przekroczyła 800 tys. egzemplarzy[18].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Wersja na Windows wydana w Japonii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Adam Vitale, Utawarerumono: Prelude to the Fallen to release for Steam on January 22 [online], RPG Site, 7 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-08].
  2. ↑ Alex Mateo, Utawarerumono: Prelude to the Fallen Remake Game’s Trailer Reveals May Release [online], Anime News Network, 13 lutego 2020 [dostęp 2020-02-17] (ang.).
  3. ↑ Rafael Antonio Pineda, AQUAPLUS Reveals New Utawarerumono Game With New Characters [online], Anime News Network, 25 czerwca 2019 [dostęp 2020-02-13] (ang.).
  4. ↑ a b Cavallaro 2010 ↓, s. 142–143.
  5. ↑ Anoop Gantayat, Aqua Plus Brings Utawareru Mono to PS2 [online], IGN, 12 czerwca 2005 [dostęp 2014-07-10] (ang.).
  6. ↑ Daryl Bunao, Aquaplus Reveals Utawarerumono 2, Tears to Tiara 2 Games [online], Anime News Network, 27 stycznia 2011 [dostęp 2014-07-09] (ang.).
  7. ↑ Utawarerumono 3 scenario already in production [online], Gematsu, 7 kwietnia 2015 [dostęp 2020-02-13] (ang.).
  8. ↑ Crystalyn Hodgkins, Utawarerumono: Mask of Deception, Utawarerumono: Mask of Truth Games Launch on PC via Steam on January 23 [online], Anime News Network, 6 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-08] (ang.).
  9. ↑ 全国美少女ソフト売り上げランキング TOP50　PC NEWS No.98 (4/16〜4/30) [online], Peakspub, 2005 [dostęp 2014-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2005-12-27] (jap.).
  10. ↑ 全国美少女ソフト売り上げランキング TOP50　PC NEWS No.100 (5/16〜5/31) [online], Peakspub, 2005 [dostęp 2014-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2005-12-27] (jap.).
  11. ↑ 週間ゲームソフト売上ランキング [online], NTT Publishing [dostęp 2014-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2006-11-06] (jap.).
  12. ↑ Оценки Famitsu (19/10/2006) [online], GameMAG.ru, 19 października 2006 [dostęp 2018-10-10] (ros.).
  13. ↑ Últimas notas de Famitsu y Dengeki [online], VicioJuegos.com, 25 października 2006 [dostęp 2014-07-10] (hiszp.).
  14. ↑ 読者が選ぶ MY BEST ギャルゲーランキング, ASCII Media Works [dostęp 2014-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-11] (jap.).
  15. ↑ Famitsu Review Scores: Issue 1533 [online], Gematsu, 18 kwietnia 2018 [dostęp 2020-02-18] (ang.).
  16. ↑ Famitsu Review Scores: Issue 1398 [online], Gematsu, 15 września 2015 [dostęp 2020-02-18] (ang.).
  17. ↑ Famitsu Review Scores: Issue 1450 [online], Gematsu, 14 września 2016 [dostęp 2020-02-18] (ang.).
  18. ↑ New Utawarerumono title announced [online], Gematsu, 25 czerwca 2019 [dostęp 2020-02-13] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dani Cavallaro, Anime and the Visual Novel: Narrative Structure, Design and Play at the Crossroads of Animation and Computer Games, Jefferson, N.C.: McFarland, 2010, ISBN 0-7864-4427-4 (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Utawarerumono&oldid=73867991”