Przejdź do zawartości

Uzwarcenie Wallmana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

W matematyce, dokładniej w topologii, uzwarcenie (lub rozszerzenie) Wallmana to uzwarcenie, które można traktować jako namiastkę uzwarcenia Čecha-Stone’a dla przestrzeni [1].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie -przestrzenią, rodziną jej wszystkich podzbiorów domkniętych, a rodziną wszystkich ultrafiltrów w Dla każdego ultrafiltru przekrój jest albo zbiorem jednopunktowym (tzn. jest to ultrafiltr postaci ) albo zbiorem pustym[1]. Pozwala to utożsamiać z punktem

Przyjmijmy gdzie jest podzbiorem ultrafiltrów z o pustym przekroju. Jeżeli jest zbiorem otwartym, to niech Rodzina wszystkich zbiorów postaci gdzie jest otwarty, stanowi bazę pewnej topologii na Zbiór wyposażony w tę topologię nazywamy uzwarceniem (lub rozszerzeniem) Wallmana[1].

Własności[edytuj | edytuj kod]

  • Przestrzeń jest zwartą. -przestrzenią.
  • Przestrzeń jest podprzestrzenią gęstą
  • Każde odwzorowanie ciągłe gdzie jest przestrzenią zwartą Hausdorffa można przedłużyć do odwzorowania
  • Przestrzeń jest przestrzenią Hausdorffa wtedy i tylko wtedy, gdy przestrzeń jest normalna.
  • Jeżeli jest normalna, to rozszerzenie Wallmana jest uzwarceniem przestrzeni równoważnym uzwarceniu Čecha-Stone’a [1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Ryszard Engelking: Topologia ogólna. Warszawa: PWN, 2007, s. 207–209. ISBN 978-83-01-15254-3.