Vallée de Fontanalba
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/89/Fontanalba_-_lacs_Jumeaux%2C_rocher_Rouge%2C_Chanvrair%C3%A9e_-_787.jpg/220px-Fontanalba_-_lacs_Jumeaux%2C_rocher_Rouge%2C_Chanvrair%C3%A9e_-_787.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/56/Lac_Vert_de_Fontanalbe.jpg/220px-Lac_Vert_de_Fontanalbe.jpg)
Vallée de Fontanalba lub Vallée de Fontanalbe (Dolina białego źródła) – dolina wewnątrz Parku Narodowego Mercantour we francuskich Alpach Nadmorskich. Znajduje się po drugiej stronie góry Monte Bego.
Opis doliny i ryciny skalne[edytuj | edytuj kod]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6a/Fontanalba%2C_NO_des_lacs_Jumeaux%2C_en_bas_-_attelage%2C_cornus_-_773.jpg/220px-Fontanalba%2C_NO_des_lacs_Jumeaux%2C_en_bas_-_attelage%2C_cornus_-_773.jpg)
Vallée de Fontanalba[1] była często odwiedzana przez Chalkolitów. Tak samo, jak szczyt Monte Bego i Vallée des Merveilles. Ryciny skalne są największym znaleziskiem prehistorycznym w Alpach. Rysunki zostały w ostatnich czasach porysowane przez epokę lodową, razem z nimi powierzchnie skał. Ale krajobraz polodowcowy i obecność rysunków naskalnych nie są jedynymi atutami tej doliny, która znajduje się ponad 2000 metrów nad wioską Casterino.
Flora i Fauna[1][edytuj | edytuj kod]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ae/Pont_secteur_de_fontanalbe%2C_vers_gias_des_pasteurs_2.jpg/220px-Pont_secteur_de_fontanalbe%2C_vers_gias_des_pasteurs_2.jpg)
Dzięki zróżnicowanej strukturze geologicznej takiej, jak wapienie, detrytyczne skały osadowe i skały krystaliczne dolina Fontanalba oferuje korzystne wsparcie dla rozwoju bardzo bogatej flory. Liczne gatunki storczyków, lilii i klasyczne rośliny alpejskie, np. goryczki, zawilce, pierwiosnki i niektóre endemiczne, np. Fritillaire de Moggridge[2].
W parku żyją między innymi świstaki, kozice północne i koziorożce alpejskie.
Dostęp do Vallée de Fontanalba[edytuj | edytuj kod]
Dostęp do Vallée de Fontanalba[1] możliwy jest przez wieś Casterino (niedaleko Tende) na wysokości 1550 metrów nad poziomem morza. Ryciny skalne można zdobyć też pokonując tor, zbudowany przez wojsko włoskie przed II wojną światową.
Badania[1][edytuj | edytuj kod]
Pierwsza pisemna wzmianka o rysunkach skalnych pojawiła się w 1700. Systematyczne badania rozpoczęły się w ok. 1885 przez brytyjskiego przyrodnika, Clarenca Bicknella[3]. Również francuski prehistoryk, archeolog i przyrodnik, Émile Rivière zajmował się badaniem tych terenów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Vallée de Fontanalba. randozoom-nature.com. [dostęp 2018-05-23]. (fr.).
- ↑ Fritillaire de Moggridge. mercantour-parcnational.fr. [dostęp 2018-05-23]. (fr.).
- ↑ Clarence Bicknell und die Gravuren des Vallée des Merveilles. westalpen.wordpress.com. [dostęp 2011-02-17]. (niem.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Vallée de Fontanalba (ang. • niem. • fr.)