Przejdź do zawartości

Veľký Inovec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Veľký Inovec
Ilustracja
Państwo

 Słowacja

Kraj

 nitrzański

Położenie

powiat Zlaté Moravce

Pasmo

Hroński Inowiec

Wysokość

901 m n.p.m.

Położenie na mapie kraju nitrzańskiego
Mapa konturowa kraju nitrzańskiego, blisko centrum u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Veľký Inovec”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum po lewej na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Veľký Inovec”
Ziemia48°24′36″N 18°32′37″E/48,410000 18,543611

Veľký Inovec (901 m n.p.m.; pol. Wielki Inowiec) – szczyt w Centralnych Karpatach Zachodnich na Słowacji, najwyższy w grupie górskiej Hrońskiego Inowca.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Leży w centralnej części grupy, w jej głównym grzbiecie. Po stronie zachodniej przez płytką przełęcz sąsiaduje z nim Malý Inovec (870 m n.p.m.).

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Szczyt tworzy rozległe spłaszczenie grzbietu wysokości 860–880 m n.p.m., rozciągnięte w osi północ-południe, które w części południowej wieńczy andezytowy masyw skalny – pozostałość po dawnym strumieniu lawowym. Szczyt jest w większości porośnięty lasem.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Masyw Wielkiego Inowca jest dostępny znakowanymi szlakami turystycznymi z szeregu miejscowości położonych na obrzeżu gór. Węzeł szlaków znajduje się na pn.-zach. od wierzchołka, nieco poniżej schroniska turystycznego Chata Inovec. Najłatwiejszy dostęp zapewniają szlak niebieski ze wsi Veľká Lehota (1 godz. 45 min.) i szlak czerwony (dalekobieżna Rudná magistrála) z osady Bukovina (część miasta Nová Baňa; 2 godz.). Na wierzchołek wiedzie krótki, znakowany łącznik od przebiegającej nieco poniżej Rudnéj magistráli.

Ze szczytu ograniczone widoki, obejmujące fragmentarycznie grupy górskie Ptacznika, Małej i Wielkiej Fatry, Niżnych Tatr i Gór Szczawnickich. W kierunku południowym widoczna jest część Niziny Naddunajskiej, a przy sprzyjającej widoczności – nawet węgierski Ostrzyhom nad Dunajem.

Skalne ścianki wierzchołkowego spiętrzenia góry stanowią interesujący teren dla wspinaczki skałkowej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adamec Vladimír, Jedličková Nora: Slovensko. Turistický lexikon, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1991, ISBN 80-7096-152-X, s. 179;
  • Babčanová Vlasta, Brabec František i in.: Tríbeč. Pohronský Inovec. Turistický sprievodca ČSSR, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1983;
  • Tribeč – Pohronský Inovec – Topoľčianky. Turistická mapa 1 : 50 000, 4 wydanie, VKÚ Harmanec 2009, ISBN 978-80-8042-557-9.