Przejdź do zawartości

Vereinigte Hagelversicherung

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vereinigte Hagelversicherung VVaG
Państwo

 Niemcy

Siedziba

Gießen

Data założenia

1993 (poprzednie towarzystwo 1824)

Forma prawna

Towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych

Prezes

Rainer Langner[1]

Przewodniczący rady nadzorczej

Klaus Mugele[1]

Zatrudnienie

334 (2022)[2]

Dane finansowe
Przychody

200 mln euro (zarobionej składki brutto)[3]

brak współrzędnych
Strona internetowa

Vereinigte Hagelversicherung VVaG powstało w 1993 roku z połączenia dwóch wcześniejszych liderów rynku niemieckiego: Norddeutsche Hagelversicherung VVaG i Leipziger Hagel VVaG (założonego w 1824 roku). Zgodnie ze statutem, przedmiotem i celem towarzystwa jest ubezpieczenie jego członków od szkód majątkowych w zakresie produkcji rolnej i ogrodniczej, w szczególności z powodu gradu i innych zagrożeń naturalnych[1]. Ubezpieczającymi są rolnicy, ogrodnicy, właściciele winnic, plantatorzy chmielu, producenci owoców i warzyw. W Niemczech około 60 procent gruntów rolnych ubezpieczonych od szkód gradowych jest ubezpieczonych w Vereinigte Hagelversicherung.

Działalność[edytuj | edytuj kod]

Vereinigte Hagelversicherung VVaG ubezpiecza około 5,3 miliona hektarów gruntów rolnych i ogrodniczych w całej Europie z wolumenem ryzyka 9,4 miliarda euro (2017), co czyni je zarówno liderem rynku niemieckiego, jak i europejskiego. Dla firmy pracuje około 1000 rzeczoznawców, 2000 pośredników i 70 pracowników terenowych. Poza działalnością w Niemczech, towarzystwo ubezpieczeniowe oferuje również ochronę ubezpieczeniową w Danii, Włoszech, Litwie, Łotwie, Luksemburgu, Belgii, Holandii, Chorwacji i Polsce.

Ryzyka podlegające ubezpieczeniu
Dla upraw rolnych Dla upraw specjalnych

Rada nadzorcza[edytuj | edytuj kod]

Rada nadzorcza składa się z 15 członków i jest wybierana przez delegatów członków na walnym zgromadzeniu członków[1]. Przewodniczącym Rady Nadzorczej jest Klaus Mugele, rolnik z Badenii-Wirtembergii. Delegaci są wybierani przez około 100 000 członków zorganizowanych w 63 towarzystwach okręgowych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]