Vilemínina stěna
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
![]() Vilemínina stěna w 1880 roku | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo |
Wyżyna Dieczyńska Czeska Szwajcaria |
Wysokość |
422 m n.p.m. |
Położenie na mapie Czech ![]() | |
![]() |
Vilemínina stěna (pol. Ściana Wilhelminy, niem. Wilhelminenwand) – forma skalna na wzniesieniu (422 m n.p.m.) na Wyżynie Dieczyńskiej (czes. Děčínská vrchovina) w północnych Czechach.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ad/Pohled_Vilem%C3%ADnina_st%C4%9Bna.jpg/220px-Pohled_Vilem%C3%ADnina_st%C4%9Bna.jpg)
Skała położona jest w północnych Czechach, na obszarze Parku Narodowego Czeska Szwajcaria, w północno-wschodniej części Wyżyny Dieczyńskiej, około 1,3 km. na północny wschód od centrum miejscowości Jetřichovice w okresie Děčín. Według czeskiego podziału wzniesienie leży na Wyżynie Dieczyńskiej (czes. Děčínská vrchovina), w obrębie Wyżyny Rudawskiej (czes. Krušnohorská hornatina), w Krainie Rudaw (czes. Krušnohorská subprovincie).
Opis[edytuj | edytuj kod]
Forma skalna o wysokości 484 m n.p.m. Skała zbudowana z piaskowca. W najwyżej położonym miejscu na szczycie skały punkt widokowy, z panoramą na okoliczne wzniesienia oraz skałki i leżącą poniżej turystyczną wieś Jetřichowice. Szczyt udostępniony jest systemem schodów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początkowo skała mało znana. Z końcem XIX wieku skała stała się bardzo popularna jako atrakcja turystyczna, dzięki rozpropagowaniu turystycznych walorów regionu przez ród Kinských. Książę Ferdinand Kinský, w drugiej połowie XIX wieku, w celu udostępnienia szczytu polecił zbudować na wierzchołku skały mała altanę, a jednocześnie skałę, która poprzednio skała nosiła nazwę Černá stěna, nazwał imieniem swojej matki Wilhelminy (stąd Vilemínina stěna). Skała z punktem widokowym została udostępniona turystom w drugiej połowie XIX wieku.
Ciekawostka[edytuj | edytuj kod]
Skała stanowi mini galerię rodu Kinskich – właścicieli tego terenu, nazwy są imionami ich protoplastów.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Obok skały prowadzi szlak turystyczny
czerwony - Europejski długodystansowy szlak pieszy E3.