Voladores
Voladores (dosłownie „latacze”) – prekolumbijski meksykański obrzęd religijny, związany zwłaszcza z tradycjami ludu Totonaków, zamieszkujących okolice miasta Papantla na wybrzeżu Zatoki Meksykańskiej. Pięciu mężczyzn w odświętnych strojach wspina się na 30-metrowy słup, jeden z nich pozostaje na szczycie, przygrywając na bębenku i flecie, natomiast czterech pozostałych, z linami przywiązanymi do kostek rzuca się w dół, zataczając powolne obroty. Obrotów tych jest dokładnie 13, co pomnożone przez czterech tancerzy daje 52, tyle ile lat liczy tradycyjny „wiek” w przedkolumbijskim kalendarzu[1].
Dziś powietrzny taniec przetrwał tylko w kulturze Indian Nahua i Totonaca w stanach Puebla i Veracruz. Voladores można spotkać w całym Meksyku przy okazji lokalnych świąt, chętnie dają też komercyjne występy ku uciesze turystów w kurortach na Jukatanie i w stolicy[2].
W 2009 rytuał został wpisany przez UNESCO na listę Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jane Onstott: Meksyk. Przewodnik National Geographic. Wyd. 1. Warszawa: G+J RBA, 2003, s. 237. ISBN 83-89019-34-5.
- ↑ IntoAmericas [online], www.intoamericas.com [dostęp 2017-11-15] (pol.).
- ↑ Ritual ceremony of the Voladores - intangible heritage - Culture Sector - UNESCO [online], www.unesco.org [dostęp 2017-11-27] (ang.).