Władysław Duława
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku |
ul. Grunwaldzka 28, Bielsko-Biała |
Zawód, zajęcie |
lekarz |
Narodowość |
polska |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Władysław Duława (ur. 5 marca 1911 w Jaworzu, zm. 23 maja 1975 w Bielsku-Białej) – lekarz, inicjator i współtwórca Obwodu Lecznictwa Kolejowego w Bielsku-Białej[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w chłopskiej rodzinie Karola i Marii z d. Niesyt. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (1938).
28 sierpnia 1939 powołany do rezerwy służby wojskowej przy 2. Okręgowym Szpitalu Wojskowym w Lublinie – został skierowany do szpitala ewakuacyjnego EWA 21. Po kapitulacji powrócił do Jasienicy, gdzie przyłączył się do pracy konspiracyjnej w obszarze Wisły i Beskidów Generalnego Gubernatorstwa. Za tę działalność został aresztowany 18 kwietnia 1940, osadzony w Bielsku i w Cieszynie, 28 kwietnia 1940 wywieziony do obozu Dachau a następnie, 5 czerwca 1940, przewieziony do Mauthausen-Gusen, gdzie od końca sierpnia 1940 pracował jako sanitariusz dochodzący z bloku 13[2]. Pod koniec 1941 roku zwolniony z obozu koncentracyjnego, powrócił w rodzinne strony i dalej prowadził współpracę z ruchem oporu w okręgu Będzin[3].
Po 1945 przyczynił się do stworzenia Szpitala Epidemicznego w Komorowicach Krakowskich[4]. Budowniczy i wieloletni kierownik Obwodowej Przychodni Lekarskiej PKP w Bielsku-Białej przy ulicy Traugutta 12, gdzie został upamiętniony przez kolejarzy podobizną w formie płaskorzeźby. Lekarz Centralnej Szkoły Instruktorów Szybowcowych PO SP w Aleksandrowicach w latach 1949-1951.
Jego żoną była Janina z domu Olchowy (1909–1982).
Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Grunwaldzkiej w Bielsku-Białej.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Szybownictwo. Podręcznik instruktora i pilota szybowcowego - praca zbiorowa Instytutu Szybownictwa pod redakcją Włodzimierza Humena. Autor rozdziału Pierwsza pomoc w wypadkach szybowcowych. Wydawnictwo „Prasa Wojskowa”, Warszawa 1948. Indeks: 3484/98/0002. Tin: T00290509.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- 100 karykatur lekarzy Podbeskidzia Olgierda Kossowskiego (Studio „Sara”, cop., Bielsko-Biała 1995)
- Znamienici absolwenci - I Liceum Ogólnokształcące w Bielsku-Białej
- „700 lat Jasienicy” p. Joanny Kubaczki z 2005 r. - Wydawnictwo Dehon
- Nekrolog Dziennik Polski. 1975, nr 126 (3 VI) = nr 9711
- 1949 Aleksandrowice CSIS
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Klistała: Martyrologium mieszkańców Bielska, Biłej, Bystrej, Czechowic-Dziedzic, Jasienicy, Jaworza, Komorowic, Kóz, Mikuszowic, Porąbki, Szczyrku, Wilamowic, Wilkowic, Zabrzega w latach 1939-1945 – słownik biograficzny. Bielsko-Biała: 2008.
- ↑ Julian Piórek - były więzień obozów koncentracyjnych w Gross Rosen nr 2342 (Przegląd Lekarski Nr 1 1976) Warszawa 1976, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.
- ↑ Archiwum Związek Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBoWiD) w United States Holocaust Memorial Museum Archives - Pomoc Polaków dla Ludności Żydowskiej w Okresie Okupacji Hitlerowskiej-Zbiór Akt (Sygn. 1521)
- ↑ Biogram w Elektronicznym słowniku biograficznym Śląska Cieszyńskiego