Władysław Godlewski (rolnik)
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 września 1939 |
Przyczyna śmierci |
Wykrwawienie z powodu odniesionych ran |
Miejsce spoczynku |
Dobrosołowo |
Narodowość | |
Edukacja |
Wydział Rolniczo-Leśny Uniwersytetu Poznańskiego |
Wyznanie |
rzymskokatolickie |
Rodzice |
Jan Nepomucen Godlewski, |
Krewni i powinowaci |
Zygmunt Vetulani (siostrzeniec) |
Odznaczenia | |
Władysław Godlewski (ur. 26 września 1913 w Koninie, zm. 12 września 1939 prawdopodobnie w Zgierzu) – polski rolnik, hodowca i wojskowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Jana Nepomucena Godlewskiego, ziemianina, doktora nauk medycznych i społecznika (1865–1945)[1][2][3]; i Jadwigi z domu Porowskiej (1883–1948)[4]. Jego przodkowie po linii ojca posługiwali się herbem Gozdawa. Miał młodszą siostrę Wandę (1920–1943) oraz dwie starsze siostry: Aleksandrę (1905–1969) – inżynier rolnictwa, projektantkę w Poznańskim Biurze Projektów Organizacji Gospodarstw Rolnych w Poznaniu, dyrektorkę Liceum Rolniczego w Grzybnie, i Marię (1910–1995) – chirurżkę stomatolożkę, doktor nauk medycznych, żonę Tadeusza Vetulaniego, matkę Zygmunta[5][2][3].
Dzieciństwo spędził w środowisku ziemiańskim, we wsi Cząstków w powiecie konińskim, która była majątkiem jego ojca[4].
W latach 1923–1931 uczęszczał do Gimnazjum im. Adama Asnyka w Kaliszu[2][3]. Jako ochotnik odbył służbę wojskową w podchorążówce w Grudziądzu[4]. W 1933 roku zapisał się na Wydział Rolniczo-Leśny Uniwersytetu Poznańskiego, na którym w 1938 roku uzyskał stopień inżyniera rolnictwa[4] na podstawie pracy dyplomowej, napisanej pod kierunkiem Tadeusza Vetulaniego i opublikowanej w Rocznikach Nauk Rolniczych i Leśnych, Charakterystyka czołowych stadnin koni półkrwi w powiecie konińskim na tle miejscowych warunków hodowlanych, opublikowanej w Rocznikach Nauk Rolniczych i Leśnych napisanej pod kierunkiem Tadeusza Vetulaniego i opublikowanej w Rocznikach Nauk Rolniczych i Leśnych w 1947 roku[4][1].
Po ukończeniu studiów pracował na macierzystym Wydziale, równocześnie kształcąc się prywatnie[4]. Latem 1939 roku został powołany do wojska. Po niemieckiej agresji na Polskę został wysłany na front. Ciężko ranny 9 września 1939 pod Łęczycą, zmarł prawdopodobnie w Zgierzu 12 września 1939[4][2][3][6]. Pochowano go w Zgierzu, a następnie jego ciało przeniesiono na cmentarz parafialny w Dobrosołowie. Pośmiertnie został przedstawiony do odznaczenia srebrnym orderem Virtuti Militari[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b https://osa.archiwa.org/api/files/view/79058
- ↑ a b c d e OSA | Otwarty System Archiwizacji [online], osa.archiwa.org [dostęp 2022-01-29] .
- ↑ a b c d e Janina Leskiewiczowa (red.), Ziemianie polscy XX w. Słownik biograficzny. Część 3, Warszawa 1996 r., Wydawnictwo DiG, s. 53–57. (ISBN 83-8549-60-4)
- ↑ a b c d e f g Tadeusz Vetulani: Godlewski Władysław (1913–1939). W: Polski Słownik Biograficzny. T. VIII. 1959, s. 188.
- ↑ Jarosław Matysiak: Materiały Tadeusza Vetulaniego (1897–1952). Archiwum Polskiej Akademii Nauk w Warszawie – Oddział w Poznaniu. [dostęp 2019-02-22].
- ↑ Dr Jan Godlewski. Wspomnienie pośmiertne. Śp. Dr Nepomucen Godlewski. „Nowiny Lekarskie”. Nr 1, 1 stycznia 1947. [zarchiwizowane z adresu].
- Absolwenci kaliskich szkół i uczelni
- Absolwenci Wydziału Rolniczo-Leśnego Uniwersytetu Poznańskiego
- Ludzie urodzeni w Koninie
- Ludzie związani z gminą Kazimierz Biskupi
- Polegli w kampanii wrześniowej (strona polska)
- Polscy rolnicy
- Polscy hodowcy
- Polscy ziemianie (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (kampania wrześniowa)
- Urodzeni w 1913
- Zmarli w 1939