Waldemar Urbanik
Data i miejsce urodzenia |
1963 |
---|---|
Doktor habilitowany nauk społecznych | |
Specjalność: socjologia | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Akademia Nauk Stosowanych Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Szczecinie |
Stanowisko | |
Odznaczenia | |
Waldemar Dariusz Urbanik (ur. 1963 w Dziwnowie) – polski socjolog, doktor habilitowany nauk społecznych w dyscyplinie socjologii, profesor Akademii Nauk Stosowanych TWP w Szczecinie[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1994 ukończył studia socjologiczne w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Szczecińskiego. Doktoryzował się w 1999 na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, natomiast habilitację uzyskał w 2020 roku w oparciu o pracę Strategie dostosowawcze bezrobotnych w okresie zmiany systemowej w Polsce. Studium nad zbiorowością bezrobotnych Szczecinka 1993–2016, obronioną na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Pracuje w Akademii Nauk Stosowanych TWP w Szczecinie na stanowisku profesora ANS TWP, pełniąc jednocześnie funkcję rektora tej uczelni. Członek Zespołu doradczego do spraw rozwoju systemu oświaty oraz systemu szkolnictwa wyższego i nauki przy Ministerstwie Edukacji i Nauki. Ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej.
6 marca 2024 został powołany na stanowisko Pełnomocnika Ministra Nauki do spraw jakości kształcenia na studiach[2]. 6 czerwca tegoż roku został zatrzymany przez funkcjonariuszy CBA w związku ze śledztwem w sprawie nielegalnego handlu dyplomami przez uczelnię Collegium Humanum[3].
Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół następujących zagadnień: bezrobocie i jego implikacje społeczno-kulturowe, transformacja rynku pracy, zbiorowe i indywidualne konteksty zmiany systemowej w Polsce, polityka społeczna, zagadnienie podmiotowości jednostki wobec zmieniających się uwarunkowań systemowych, problematyka zróżnicowań regionalnych procesów przeobrażeń struktur społecznych. Kierował kilkudziesięcioma projektami badawczymi o zasięgu krajowym i międzynarodowym.
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Analiza, diagnoza i prognoza rozwoju społeczno-ekonomicznego Polski po sierpniu 1980 roku, 2000 (wspólnie z J. Holzer, J. Hozer) ISBN 83-913388-0-0 [1]
- Bezrobocie i zatrudnienie w małym mieście, 2002 r. ISBN 83-7241-211-1 [2]
- Prognoza popytu i podaży na rynku mieszkaniowym w świetle zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych ludności, 2006 (wspólnie z I. Foryś, M. Gazińska, A. Gdakowicz) ISBN 83-60065-80-2 [3]
- Problemy kształtowania się społeczeństwa obywatelskiego. Czy demokracja potrzebuje public relations?, 2007 (red.) ISBN 978-83-87561-24-6 [4]
- Elity polityczne III RP i ich elektoraty, 2008 ISBN 83-916908-3-0[5]
- Pamięć stanu wojennego. Strażnicy i więźniowie niepamięci, 2010 (wspólnie z A. Urbanik) ISBN 978-83-87561-34-5 [6]
- Kryzys definiensu regionalizmu? 2014 (współredakcja) ISBN 978-83-63047-51-1 [7]
- Strategie dostosowawcze bezrobotnych w okresie zmiany systemowej w Polsce. Studia nad zbiorowością bezrobotnych Szczecinka 1993-2016, 2019 ISBN 978-83-8756-149-9 [8]
- Wstępne intuicje poznawcze do zagadnienia aksjonormatywnej replikacji pokoleniowej, 2022 ISBN 978-83-87561-51-2 [9]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kadra [online], akademiatwp.pl [dostęp 2020-04-30] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-29] (pol.).
- ↑ Minister nauki powołał nowych pełnomocników [online], Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, 6 marca 2024 [dostęp 2024-04-23] (pol.).
- ↑ IAR, Daniel Drob (oprac.), Handel dyplomami na Collegium Humanum. CBA zatrzymało trzy kolejne osoby [online], Gazeta.pl, 6 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-06] (pol.).