Widłogonka krucha
Campodea fragilis[1] | |||
Meinert, 1865 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
widłogonka krucha | ||
Synonimy | |||
|
Widłogonka krucha (Campodea fragilis) – mały sześcionóg, żyjący w wierzchniej warstwie gleby. Pierwotnie był zaliczany do owadów bezskrzydłych, obecnie jednak systematycy uważają, że jest bliżej spokrewniony z widłogonkami (Diplura).
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Bezskrzydły, prawie przezroczysty, mający około 3,5 mm. Posiada woreczki biodrowe, styliki (zapewne szczątkowe odnóża), zawiązki skrzydeł i wewnątrz puszki głowowej gryzący narząd gębowy. Na odwłoku ma dwie nitkowane przysadki. Widłogonki nie mają wzroku. Linieniu podlegają także osobniki dorosłe.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Widłogonka krucha występuje na całym świecie, w niektórych miejscach bardzo licznie. Żyje w górnych warstwach gleby, preferuje ziemie próchniczne.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Samice składają jaja do norek. W rozwoju osobniczym występuje przeobrażenie niezupełne.
Pokarm[edytuj | edytuj kod]
Widłogonka krucha żywi się głównie obumarłymi szczątkami roślinnymi, rzadziej zwierzęcymi. Może być też drapieżna.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Campodea fragilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Helgard. Reichholf-Riehm: Owady. Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 20. ISBN 83-7129-442-5.