Wiera Kaszczejewa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiera Kaszczejewa
Вера Сергеевна Кащеева
ilustracja
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

15 września 1922
Pietrowka

Data śmierci

20 maja 1975

Przebieg służby
Lata służby

1942–1944

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

120 gwardyjski pułk

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

kierowniczka żłobka, felczerka

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal Florence Nightingale

Wiera Siergiejewna Kaszczejewa (ur. 15 września 1922 w Pietrowce w Kraju Ałtajskim, zm. 20 maja 1975) – radziecka żołnierka, sanitariuszka, Bohater Związku Radzieckiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodziła z rosyjskiej rodziny chłopskiej z Ałtaju. Ukończyła siedem klas szkoły podstawowej, a w 1941 także kursy sanitariuszek w Barnaule. W roku następnym powołana do służby w Armii Czerwonej. Była instruktorem sanitarnym w 120 gwardyjskim pułku piechoty 39 gwardyjskiej dywizji strzeleckiej 8 Gwardyjskiej Armii. 12 sierpnia 1943 odznaczona Medalem „Za Odwagę”, zaś 30 sierpnia 1943 orderem Czerwonej Gwiazdy[1]. W październiku 1943 w stopniu starszego sierżanta jako jedna z pierwszych brała udział w forsowaniu Dniepru na południe od Dniepropetrowska. Została wówczas ciężko ranna[1].

W końcu stycznia 1944 otrzymała Medal „Za zasługi bojowe”. 22 lutego 1944 został jej nadany tytuł Bohatera Związku Radzieckiego z równoczesnym wręczeniem Orderu Lenina i Złotej Gwiazdy za wzorowe wypełnienie zadań bojowych oraz heroizm i męstwo na polu bitwy[1]. W tym samym roku została przyjęta do Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego i zdemobilizowana w stopniu lejtnanta służby medycznej[1].

W 1948 ukończyła w Barnaule szkołę felczersko-akuszerską. Od 1953 mieszkała w Birze w Żydowskim Obwodzie Autonomicznym, pracując jako kierowniczka żłobka i przewodnicząca rady wiejskiej. W 1973 r. przeprowadziła się do Apszeronska i pracowała tam w charakterze felczerki[1].

Również w 1973 została nagrodzona Medalem Florence Nightingale za poświęcenie przy ratowaniu rannych w wyjątkowo trudnych warunkach na polu bitwy[1].

W 1975 r. zginęła w wypadku samochodowym[1]. Została pochowana w Apszerońsku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Кащеева Вера Сергеевна [online], www.warheroes.ru [dostęp 2018-01-14].