Wikipedia:Dobre Artykuły/zajawki/Arrudatitan

2023-10-21

Arrudatitan – wymarły rodzaj dinozaurów, zauropodów z kladu Titanosauria uznawanego wcześniej za gatunek eolozaura. Pozostałości obejmujące fragmenty szkieletu osiowego oraz kończyn znaleziono w brazylijskim stanie São Paulo, w skałach późnokredowej formacji Adamantina. Arrudatitan był wielkim tytanozaurem. Znalezione kręgi szyjne są smukłe, ten bardziej tylni ma 85 cm długości. O tym, że pochodzą z dystalnej części szyi, badacze wnioskują przez porównanie z Malawisaurus. Z uwagi na słabe zachowanie trudno ocenić kształt trzonu jednego z kręgu odcinku dorsalnym, drugi był opistoceliczny. Kręg grzbietowy cechuje się wysokim, trójkątnym wyrostkiem kolczystym, ostrym, ale krótkim. Łuk kręgowy ma 3 otwory, przechodzący w rozległe zagłębienia. Kanał kręgowy opisują badacze jako duży, półowalny. Krótkie, ale solidne diapofyzy kierują się bocznie. Wyrostki stawowe tylne noszą duże i płaskie powierzchnie stawowe skierowane brzusznie. Z ich podstawy odchodzi przednia blaszka centro-postzygapofyzowa, z kolei blaszka międzypostzygapofyzowa łączy u podstawy rzeczone wyrostki. Hyposfen nie istnieje. Czytaj więcej…

2023-10-28

Arrudatitan – wymarły rodzaj dinozaurów, zauropodów z kladu Titanosauria uznawany wcześniej za gatunek eolozaura. Pozostałości obejmujące fragmenty szkieletu osiowego oraz kończyn znaleziono w brazylijskim stanie São Paulo, w skałach późnokredowej formacji Adamantina. Arrudatitan był wielkim tytanozaurem. Znalezione kręgi szyjne są smukłe, ten bardziej tylni ma 85 cm długości. O tym, że pochodzą z dystalnej części szyi, badacze wnioskują przez porównanie z Malawisaurus. Z uwagi na słabe zachowanie trudno ocenić kształt trzonu jednego z kręgu odcinku dorsalnym, drugi był opistoceliczny. Kręg grzbietowy cechuje się wysokim, trójkątnym wyrostkiem kolczystym, ostrym, ale krótkim. Łuk kręgowy ma 3 otwory, przechodzący w rozległe zagłębienia. Kanał kręgowy opisują badacze jako duży, półowalny. Krótkie, ale solidne diapofyzy kierują się bocznie. Wyrostki stawowe tylne noszą duże i płaskie powierzchnie stawowe skierowane brzusznie. Z ich podstawy odchodzi przednia blaszka centro-postzygapofyzowa, z kolei blaszka międzypostzygapofyzowa łączy u podstawy rzeczone wyrostki. Hyposfen nie istnieje. Czytaj więcej…