Wikipedia:Dobre Artykuły/zajawki/Kościół św. Stanisława w Jaśle
2024-04-07[edytuj | edytuj kod]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c3/Jas%C5%82o%2C_ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Stanis%C5%82awa_%28HB1%29.jpg/100px-Jas%C5%82o%2C_ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Stanis%C5%82awa_%28HB1%29.jpg)
Kościół św. Stanisława w Jaśle – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Jaśle. Został wzniesiony pod koniec XIX wieku, jako kaplica przy jasielskim gimnazjum. Zdewastowany przez Niemców w 1944 roku, został odrestaurowany i od 1971 roku pełni funkcję głównej świątyni parafii św. Stanisława. Budowla została wzniesiona w stylu eklektycznym: z zewnątrz przeważają elementy neogotyckie, a wnętrze było pierwotnie neoromańskie. Jest jednonawowa, z korpusem na rzucie wydłużonego prostokąta. Niższe od niego, prezbiterium, które z nawą łączy pełny łuk tęczowy, jest zamknięte trójbocznie. Od południa przylega do niego prostokątna dobudówka. Kościół został zbudowany z cegły ceramicznej, ułożonej naprzemiennie w wątku główkowym i wozówkowym. Empora obiega świątynię z trzech stron, umownie dzieli korpus na nawy boczne oraz nawę środkową. Jej arkady wyznaczają przęsła naw bocznych – jest ich sześć, przy czym pierwsze przęsło zajmują analogiczne pomieszczenia o rzucie kwadratu – od strony północnej przedsionek ze schodami prowadzącymi na chór, a od strony południowej – zakrystia. Czytaj więcej…
2024-04-14[edytuj | edytuj kod]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c3/Jas%C5%82o%2C_ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Stanis%C5%82awa_%28HB1%29.jpg/100px-Jas%C5%82o%2C_ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_%C5%9Bw._Stanis%C5%82awa_%28HB1%29.jpg)
Kościół św. Stanisława w Jaśle – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Jaśle. Został wzniesiony pod koniec XIX wieku, jako kaplica przy jasielskim gimnazjum. Zdewastowany przez Niemców w 1944 roku, został odrestaurowany i od 1971 roku pełni funkcję głównej świątyni parafii św. Stanisława. Budowla została wzniesiona w stylu eklektycznym: z zewnątrz przeważają elementy neogotyckie, a wnętrze było pierwotnie neoromańskie. Jest jednonawowa, z korpusem na rzucie wydłużonego prostokąta. Niższe od niego, prezbiterium, które z nawą łączy pełny łuk tęczowy, jest zamknięte trójbocznie. Od południa przylega do niego prostokątna dobudówka. Kościół został zbudowany z cegły ceramicznej, ułożonej naprzemiennie w wątku główkowym i wozówkowym. Empora obiega świątynię z trzech stron, umownie dzieli korpus na nawy boczne oraz nawę środkową. Jej arkady wyznaczają przęsła naw bocznych – jest ich sześć, przy czym pierwsze przęsło zajmują analogiczne pomieszczenia o rzucie kwadratu – od strony północnej przedsionek ze schodami prowadzącymi na chór, a od strony południowej – zakrystia. Czytaj więcej…