Wikipedia:Zapis wyrazów sanskryckich
Postać rzeczownika[edytuj | edytuj kod]
Wprowadzenie[edytuj | edytuj kod]
Wyrazy polskie , (rozumiane jako te, które występują w słownikach ort. czy j.pol.), gdy stanowią tematy haseł, podajemy w mianowniku liczby pojedynczej ( np. koło, asceta, Światowid ). Nie jest jednak oczywiste, czy jest to najlepsza metoda w odniesieniu do słów pochodzących z języka o nazwie sanskryt. Wyrazy sanskryckie w formie jaką przyjmują dla mianownika l.poj. są często bowiem niezbyt zbieżne z formami , jakie wyraz przyjmuje w dalszych przypadkach.
Zalecenia ogólne[edytuj | edytuj kod]
Rozwiązaniem praktycznym jest zapis wyrazów sanskryckich w postaci tematycznej (tematu, rdzenia).
Przykłady[edytuj | edytuj kod]
- -m
- linga → lingam
- karman → karma
- Mridanga → en:Mridangam , ri?
- ćakra → ćakram (rzecz. rodz. nijakiego)
- jantra → jantram
- sannjasin → sannjasi
- -n
- atman → atma
- mahatman → mahatma
- Nandin Nandi
- swamin → swami
- preman - prema
- tapaswin, dehin, abhjasin, pudźarin
- jogin → jogi
- Przypadek szczególny:
- Brahman Brahma (o bogu stwórcy)
- brahman - absolut
- brahman - bramin
- -t
- Angiras → Angira
- Diw → Djaus
Końcówka rzeczownika - wygłosowe "a"[edytuj | edytuj kod]
Wprowadzenie[edytuj | edytuj kod]
We współczesnym hindi końcowe "a" (wygłosowe) z pierwowzorów sanskryckich zanika. Istotnym jest więc sprecyzować, czy terminy religijne i filozoficzne, wywodzące się w przeważającej większości z sanskrytu, będziemy zapisywac zgodnie z zasadami transkrypcji sanskrytu.
Zalecenia ogólne[edytuj | edytuj kod]
Rozwiązaniem praktycznym jest zapis wyrazów pierwotnie sanskryckich w postaci z samogłoską krótkiego "a" na końcu ostatniej sylaby wyrazów.
Przykłady[edytuj | edytuj kod]
- Wyrazy proste:
- awatar → awatara
- darśan → darśana
- prasad → prasada hi:प्रसाद , प्रसादा (कन्नड़) , प्रसादम (तमिल एवं तेलुगु)
- tilak → tilaka
- nath → natha
- śaktipata (śaktipāta) → śaktipatha
- Wyrazy złożone (końcowe "a" wewnątrzwyrazowe):
Końcówka nazwiska - wygłosowe "a"[edytuj | edytuj kod]
W tej encyklopedii obowiązuje konsensus na tytułowanie artykułów biograficznych najbardziej znanym imieniem postaci. Oznacza to modyfikację formy końcówki niektórych nazwisk do postaci współczesnej (bez wygłosowego "a"). Przykłady:
Końcówka rzeczownika - samogłoska "ṛ"[edytuj | edytuj kod]
Końcówka rzeczowników -us, -as[edytuj | edytuj kod]
- manas r.n. → manas
- tapas r.n. → tapas
- Uććajhśrawas (उच्चैःश्रवस्)
- pitras (pitṛ, l.mn.nom. pitraḥ) → pitry
- apsaras (l.poj.nom. apsarāḥ, l.podw.nom. apsarasau, l.mn.nom. apsarasaḥ) → apsarasy, apsara
- devās (deva r.m., l.poj.nom. devah, l.mn.nom. devāḥ) → dewy, dewa
- ghaţas (ghaţaḥ) → ghaty
- Angiras → Angira
Końcówka nazw zbiorowych[edytuj | edytuj kod]
- aświn (l.podw. aświna,āśvinau) → Aświnowie
Liczba mnoga w tytułach dzieł[edytuj | edytuj kod]
Zapis stosowany w części polskich publikacji różni się od oryginału w przypadku pewnej liczby dzieł. Wprowadzono końcówkę liczby mnogiej "y" w miejsce "a":