Wiktor Abaza

Wiktor Abaza
Виктор Иванович Абаза
	pułkownik
Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1864 ; Charków
Data i miejsce śmierci	28 lipca 1931 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1884–1920
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej; Biała Armia
Jednostki	41 Brygada Artylerii, 31 Brygada Artylerii, 7 Bateria Brygady Artylerii, 10 Artyleryjski Dywizjon Moździerzy, 9 Brygada Artylerii, 10 Korpus Armijny, 23 Lekki Pułk Artylerii, 14 Lekka Brygada Artylerii, 6 Samodzielny Dywizjon Artylerii Lekkiej
Główne wojny i bitwy	wojna rosyjsko-japońska,; I wojna światowa,; wojna ukraińsko-radziecka,; wojna domowa w Rosji
Późniejsza praca	działacz kombatancki, działacz emigracyjny
	Odznaczenia

Wiktor Iwanowicz Abaza, ros. Виктор Иванович Абаза (ur. 10 sierpnia^?/22 sierpnia 1864 w Charkowie, zm. 28 lipca 1931 w Warszawie) – rosyjski, a następnie ukraiński wojskowy (pułkownik), emigracyjny działacz kombatancki

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1883 ukończył korpus kadetów w Pskowie, zaś w 1884 konstantynowską szkołę wojskową. Służył w stopniu podporucznika w 41 Brygadzie Artylerii. W 1888 awansował do stopnia porucznika, w 1895 sztabskapitana, zaś w 1898 – kapitana. W latach 1904–1905 brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej, dowodząc różnymi bateriami 31 Brygady Artylerii. Następnie w stopniu podpułkownika objął dowództwo 7 Baterii Brygady. W 1910 został dowódcą 10 Artyleryjskiego Dywizjonu Moździerzy. Brał udział w I wojnie światowej. Od grudnia 1914 w stopniu pułkownika dowodził 2 Dywizjonem 9 Brygady Artylerii. Następnie pełnił funkcję adiutanta w sztabie X Korpusu Armijnego. Od połowy 1917 uczestniczył w ukrainizacji oddziałów wojskowych armii rosyjskiej. Pod koniec 1917 przeszedł do armii ukraińskiej. Od pocz. marca 1918 dowodził 23 Lekkim Pułkiem Artylerii. Od końca listopada tego roku pełnił funkcję zastępcy dowódcy 14 Lekkiej Brygady Artylerii. W połowie czerwca 1919 wstąpił do Armii Północno-Zachodniej gen. Nikołaja N. Judenicza. W grudniu tego roku został dowódcą 6 Samodzielnego Dywizjonu Artylerii Lekkiej. Po klęsce wojsk Białych na początku 1920, wyjechał do Polski. Wkrótce zamieszkał we Francji, ale powrócił do Warszawy. Działał w ukraińskich organizacjach kombatanckich.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Biografia Wiktora I. Abazy (jęz. rosyjski). regiment.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-11)].
Kolejna biografia Wiktora I. Abazy (jęz. rosyjski)
Inna biografia Wiktora I. Abazy (jęz. ukraiński)