Przejdź do zawartości

Wjaczesław Hołowin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wjaczesław Hołowin
Pełne imię i nazwisko

Wjaczesław Wołodymyrowycz Hołowin

Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1953
Eupatoria

Data śmierci

6 marca 2023

Wzrost

173 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1971–1974 Dynamo Kijów 1 (0)
1975–1976 Szachtar Donieck 8 (0)
1977 Metałurh Zaporoże 33 (0)
1978–1981 Czornomoreć Odessa 117 (2)
W sumie: 159 (2)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wjaczesław Wołodymyrowycz Hołowin (ukr. В'ячеслав Володимирович Головін, ros. Вячеслав Владимирович Головин, Wiaczesław Władimirowicz Gołowin; ur. 22 lutego 1953 w Eupatorii, zm. 6 marca 2023[1]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Jako piętnastolatek pojechał do Kijowa, gdzie udało się zakwalifikować się do Piłkarskiej Szkoły Dynama Kijów. Od 1971 najpierw występował w juniorskiej, a potem w rezerwowej drużynie Dynama. Debiutował w podstawowym składzie w 1974, a w następnym sezonie trafił do Szachtara Donieck w zamian za Anatolija Końkowa. Jednak kariera w Szachtarze nie udała się, dlatego w 1977 został piłkarzem Metałurha Zaporoże. W 1978 przeszedł do Czornomorca Odessa. Kiedy w końcu 1980 Walery Łobanowski zaprosił go ponownie do Dynama Kijów zgodził się na propozycję. Jednak transfer nie udał się i Nikita Simonian, wtedy główny trener Czornomorca, wystawił go jako zdrajcę. Sezon 1981 dla Czornomorca nie udał się, i wtedy znaleźli kozła ofiarnego. Hołowinu zarzucono sprzedaż meczów i za jakoby pijaństwo oraz „niesportowy” tryb życia zdyskwalifikowano go na 3 lata. Tak w 1981 w wieku 28 lat był zmuszony zakończyć karierę[2].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]