Przejdź do zawartości

Wojciech Święcicki (kasztelan santocki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Jastrzębiec

Wojciech Konstanty Święcicki herbu Jastrzębiec (zm. 22 kwietnia 1732) – kasztelan santocki.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana (zm. 1658) i Zofii Chociszewskiej (zm. 1696). Poślubił Katarzynę Wilkońską h. Odrowąż (zm. 1719-03-17), córkę Franciszka Wilkońskiego i Joanny z Karnkowskich przed 1685 rokiem. Z małżeństwa urodziły się 3 córki:

  • Joanna (zm. 1727), późniejsza żona Krzysztofa Drogosława Skórzewskiego
  • Teresa, późniejsza żona Wacława Twardowskiego herbu Ogończyk, następnie Telesfora Wyssgoty Zakrzewskiego, kasztelana santockiego.
  • Wiktoria, została żoną Macieja Pawłowskiego, następnie Wojciecha Bnińskiego. Z małżeństwa z Wojciechem Bnińskim urodził się Konstanty Bniński, kasztelan chełmiński.

Pełnione urzędy[edytuj | edytuj kod]

W latach 1705-1732 piastował urząd kasztelana santockiego. Na urząd ten został wybrany dnia 7 listopada 1705 roku.

Miejsce pochówku[edytuj | edytuj kod]

Został pochowany w Ceradzu Kościelnym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Teodor Żychliński, "Złota księga szlachty polskiej" (rocznik 6, str. 301-314, Święciccy herbu Jastrzębiec)