Przejdź do zawartości

Wojniłowszczyzna (obwód grodzieński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojniłowszczyzna
Вайнілаўшчына
Войниловщина
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

iwiejski

Sielsowiet

Bakszty

Populacja
• liczba ludności


2
(1999)

Kod pocztowy

231362

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wojniłowszczyzna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wojniłowszczyzna”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Wojniłowszczyzna”
Ziemia53°52′22″N 26°17′58″E/53,872778 26,299444

Wojniłowszczyzna (biał. Вайнілаўшчына, Wajniłauszczyna; ros. Войниловщина, Wojniłowszczina) – chutor na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie iwiejskim, w sielsowiecie Bakszty.

Warunki naturalne[edytuj | edytuj kod]

Wojniłowszczyzna położona jest nad Izledzią, wewnątrz Puszczy Nalibockiej – największego kompleksu leśno-bagiennego Białorusi i na terenie Nalibockiego Rezerwatu Krajobrazowego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XIX i w początkach XX w. zaścianek położony w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie oszmiańskim.

W dwudziestoleciu międzywojennym kolonia leżąca w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], w gminie Naliboki[1]. W 1921 miejscowość liczyła 45 mieszkańców, zamieszkałych w 8 budynkach, wyłącznie Polaków. 43 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 2 prawosławnego[1].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego, w którym miejscowość została administracyjnie rozdzielona – zachodnia część weszła w skład obwodu mińskiego, natomiast wschodnia w skład obwodu grodzieńskiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach oszmiańskim (do 1920), wołożyńskim (1920 - 1930) i stołpeckim (1930 - 1945)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]