Wysranki
Wysranki – porośnięta lasem dolna część południowo-zachodniego zbocza Żlebu pod Wysranki – bocznej odnogi Doliny Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. W jego dolnej części znajduje się otwór wlotowy do udostępnionej turystycznie Jaskini Mroźnej[1]. U samego podnóża Wysranek, przy Kościeliskim Potoku znajduje się ogromne wywierzysko – Lodowe Źródło odwadniające masyw Czerwonych Wierchów. W rejonie Wysranek odbywają się jesienią rykowiska jeleni[2].
Jest to nazwa dawnego pochodzenia. Na polanie Stare Kościeliska pod Wysrankami w XVIII w. i pierwszej połowie XIX w. działały huty metali i były tutaj domki robotników[3]. Pochodzenie nazwy jest więc oczywiste – w tamtych czasach nie budowano WC wewnątrz domów, również sławojki pojawiły się dużo później. Nazwa wywoływała zgorszenie niektórych nadwrażliwych, stąd też kilkakrotnie usiłowano ją zmienić. Walery Eljasz-Radzikowski proponował nazwę Wyzranki (od słowa wyzierać), a inni w latach 40. usiłowali wprowadzić zamiast Żlebu pod Wysranki nazwę Dolinka Zbójnicka. Obydwie nazwy nie przyjęły się i ostała się pierwotna, ludowa nazwa[4].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– jednokierunkowy czarny szlak ze Starych Kościelisk do Jaskini Mroźnej. Po przejściu jaskini zejście inną ścieżką do Doliny Kościeliskiej naprzeciwko Sowy. Czas dojścia do jaskini: 30 min[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część zachodnia, t. 3, Poronin: Wyd. Górskie, 1996, ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.