Wywiady Nixona
Wywiady Nixona – seria wywiadów z byłym prezydentem USA, Richardem Nixonem, przeprowadzone przez brytyjskiego dziennikarza, Davida Frosta. Ich producentem był John Birt. Zostały nagrane i emitowane w telewizji i radiu w czterech programach w 1977[1]. Są głównym tematem brytyjskiej sztuki teatralnej z 2006 pod tytułem Frost/Nixon napisanej przez Petera Morgana. Na jej podstawie powstał film pod tym samym tytułem.
Tło wydarzeń[edytuj | edytuj kod]
Po swojej rezygnacji z urzędu prezydenta w 1974 Nixon przez dwa lata unikał życia publicznego. W 1977 przyznał firmie Frosta ekskluzywną serię wywiadów. Nixon w tym czasie opublikował już swoje wspomnienia, jednak jego agent, Irving Paul Lazar, uważał, że dzięki wywiadom były prezydent może dotrzeć do szerszej publiczności. Niedługo przed rozpoczęciem nagrań nowojorski talk-show należący do Frosta został zdjęty z anteny. Ponieważ Frost zgodził się zapłacić Nixonowi za wywiady[2], amerykańskie sieci informacyjne nie były nimi zainteresowane, uznając je za tzw. checkbook journalism. Odmówiły transmisji programu, a sam twórca został zmuszony, aby samodzielnie sfinansować projekt, szukając innych inwestorów, którzy kupiliby czas antenowy. Wywiady ostatecznie były transmitowane zarówno przez telewizję, jak i przez radio poprzez Mutual Broadcasting System[3].
Szef sztabu Nixona, Jack Brennan, wynegocjował warunki umowy z Frostem[4]. Pracownicy Nixona postrzegali wywiad jako szansę dla zhańbionego prezydenta na przywrócenie mu reputacji wśród opinii publicznej i założyli, że Frosta łatwo będzie się dało przechytrzyć. Wcześniej, w 1968 Frost przeprowadził wywiad z Nixonem. Time Magazine opisał go jako: tak delikatny, że w 1970 prezydent Richard Nixon zabrał Frosta i Mum do Białego Domu, gdzie Anglik został wyznaczony do produkcji spektaklu z okazji amerykańskich świąt Bożego Narodzenia[5].
Frost zwerbował Jamesa Restona, Jr[6][7]. oraz producenta ABC News, Boba Zelnicka[8], aby zbadać szczegóły Afery Watergate przed rozpoczęciem wywiadów. Nixon cały czas zaprzeczał zarzutom związanym z nią aż do swojej śmierci w 1994 i nigdy nie stanął przed sądem, ponieważ jego następca, Gerald Ford, ułaskawił go miesiąc po rezygnacji. Wynagrodzenie wynegocjowane przez Nixona wyniosło 600 000 USD oraz 20% udziału w zyskach[9].
Wywiady[edytuj | edytuj kod]
Nagrywanie wywiadów rozpoczęło się 23 marca 1977. W sumie stworzono ich siedem w ciągu czterech tygodni (realizowano trzy w ciągu tygodnia). Nagrywane były przez ponad dwie godziny dziennie w poniedziałki, środy oraz piątki, co dało w sumie 28 godzin i 45 minut materiału[2][10]. Wywiadami zarządzał producent wykonawczy Marvin Minoff, prezes należącego do Frosta David Paradine Productions, a także brytyjski producent zajmujący się public relations, John Birt[11].
Nagranie odbywało się w nadmorskim domku w Monarch Bay w Kalifornii[12], należących do pana i pani Harold H. Smith, długoletnich zwolenników Nixona. Miejsce to zostało wybrane zamiast domu należącego do Nixona położonego w San Clemente, La Casa Pacifica przez problemy z odbiorem antenowym. Frost wynajął dom w Monarch Bay w niepełnym wymiarze godzin za 6 000 $[1].
Transmisja[edytuj | edytuj kod]
Wywiady były transmitowane w USA oraz kilku innych krajach w 1977[2]. Wyreżyserował je Jorn Winther. Zredagowano je i stworzono cztery programy, każdy po 90 minut.
Wywiady podzielono na cztery części podzielone tematycznie. Kilka miesięcy później nadano piątą część, zawierającą wcześniej pominięte fragmenty[13].
| Numer części | Transmisja | Temat |
|---|---|---|
| 1 | 5 maja 1977 | Watergate[14] |
| 2 | 12 maja 1977 | Nixon i świat |
| 3 | 19 maja 1977 | Wojna w domu i zagranicą |
| 4 | 26 maja 1977 | Nixon, człowiek |
| 5 | 10 sierpnia 1977 | dodatkowy materiał z części 1-4 |
Premierowe odcinki przyciągnęły w sumie 45 milionów widzów, osiągając rekordową oglądalność wywiadu politycznego w historii[15].
W części 3 Frost spytał się Nixona o legalność działań prezydenta. W kontekście amerykańskiego bezpieczeństwa narodowego, odpowiedział: Cóż, gdy prezydent to robi, to znaczy, że to nie jest nielegalne[16].
Część 5 otwiera pytanie Frosta: Czemu nie spaliłeś taśm?
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b The Nation: NIXON TALKS, „Time”, 9 maja 1977, ISSN 0040-781X [dostęp 2018-10-12] (ang.).
- ↑ a b c CNN.com – Transcripts [online], transcripts.cnn.com [dostęp 2018-10-12].
- ↑ James Reston Jr. On The 'Frost/Nixon' Interviews, „NPR.org” [dostęp 2018-10-13] (ang.).
- ↑ Is Frost/Nixon true? Let’s ask PC grad Jack Brennan — he was there | Movies | projo.com | The Providence Journal [online], 1 lutego 2009 [dostęp 2018-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-01].
- ↑ The Nation: David Can Be a Goliath, „Time”, 9 maja 1977, ISSN 0040-781X [dostęp 2018-10-13] (ang.).
- ↑ Frost, Nixon and Me, „Smithsonian” [dostęp 2018-10-13] (ang.).
- ↑ James Reston, The Conviction of Richard Nixon: The Untold Story of the Frost/Nixon Interviews, Three Rivers Press, maj 2008, ISBN 978-0-307-39490-3 [dostęp 2018-10-13] (ang.).
- ↑ Robert Zelnick [online], 23 października 2003 [dostęp 2018-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2003-10-23].
- ↑ David Frost, Bob Zelnick, Frost/Nixon: Behind the Scenes of the Nixon Interviews, Harper Perennial, 2007, ISBN 978-0-06-144586-6.
- ↑ Wywiady Nixona, Cytat: FROST: "Well, I think, in fact, there was one extraordinary time when the second day of Watergate, we taped two hours a day and more than two hours a day, 28 3/4 hours, as you said so rightly, each Monday, Wednesday, Friday...".
- ↑ Mike Barnes, ‘Nixon Interviews’ producer Marvin Minoff dies [online], The Hollywood Reporter, 13 listopada 2009 [dostęp 2022-01-12] (ang.).
- ↑ Wywiad z Davidem Frost załączony do wydania wywiadów z 1977 dołączony do DVD z 2008
- ↑ NPR Choice page [online], choice.npr.org [dostęp 2018-10-12] (ang.).
- ↑ The Smoking Gun Tape [online], www.watergate.info [dostęp 2018-10-12] (ang.).
- ↑ Profile: Sir David Frost [online], 24 listopada 2009 [dostęp 2018-10-12] (ang.).
- ↑ Nixon's Views on Presidential Power: Excerpts from a 1977 Interview... | www.streetlaw.org [online], landmarkcases.org [dostęp 2018-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-13].