Zachód Komarnickich
.jpg)
Zachód Komarnickich – olbrzymi zachód na północno-wschodniej ścianie Mięguszowieckiego Szczytu Pośredniego w Tatrach Polskich[1]. Opada z kociołka nad pierwszym progiem Rynny Komarnickich do Bańdziocha. Wbrew pozorom nie jest dolnym jej ciągiem, Rynna Komarnickich bowiem uchodzi innym korytem do żlebu spod Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej[2].
Nazwę formacji nadał Władysław Cywiński. Rynną Komarnickich prowadzą drogi wspinaczkowe (lub ich odcinki). Wejście w ścianę w najwyższej części Bańdziocha: Przez Zachód Komarnickich prowadzi kilka dróg wspinaczkowych (lub ich wariantów):
- Północno-wschodnim żlebem z ominięciem progu przez północną ścianę Mięguszowieckiego Szczytu Pośredniego (Zachodem Komarnickich i żlebem spod przełęczy na Mięguszowiecką Przełęcz Wyżnią); II w skali tatrzańskiej, czas przejścia 1 godz. 30 min. Pomiędzy Zachodem Ratowników a Górnym Zachodem Świerza droga prowadzi Depresją Mączki;
- Droga Komarnickich (Rynną Komarnickich i Górnym Zachodem Świerza); Dołem strome trawy, górą lite skały; II, 2 godz.;
- Droga Ciesielskiego (prawą depresją na Mięguszowiecki Szczyt Pośredni); II, w górnej części II lib V (warianty), 3 godz. 30 min;
- Droga Komarnickich (Zachodem Komarnickich, Rynną Komarnickich i Górnym Zachodem Świerza). Dołem strome trawy, górą lite skały; II, 2 godz.[2];
- Droga Machnika i Zakrzewskiego (środkiem ściany na Mięguszowiecki Szczyt Pośredni); V+, 4 godz.;
- Prawa Ściekwa (przez Prawą Ściekwę na Mięguszowiecki Szczyt Pośredni); V+, 5 godz.;
- Droga Świerza (Dolnym Zachodem Świerza, siodełkiem nad Wieżą Świerza i Górnym Zachodem Świerza); III, 2 godz. 30 min[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2020-10-01].
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty. Przewodnik szczegółowy, tom 10, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8