Zasłonak brązowooliwkowy
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zasłonak brązowooliwkowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius bataillei (J. Favre ex M.M. Moser) Høil. Op. bot. 71: 86 (1984) [1983] | |
Zasłonak brązowooliwkowy (Cortinarius bataillei (J. Favre ex M.M. Moser) Høil.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy gatunek ten zdiagnozowali w 1976 r. Jules Favre i Meinhard Michael Moser jako Dermocybe bataillei. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Klaus Høiland w 1983 r.[1]
- Cortinarius bataillei J. Favre 1960
- Cortinarius bataillei (J. Favre ex M.M. Moser) Høil. 1960 var. bataillei
- Cortinarius bataillei var. croceifolia J. Favre 1960
- Dermocybe bataillei J. Favre ex M.M. Moser 1973
- Dermocybe bataillei J. Favre ex M.M. Moser 1976
- Dermocybe crocea var. bataillei (J. Favre) Hlaváček 1977
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r., Andrzej Nespiak w 1981 r. opisywał ten gatunek pod nazwą zasłonak Bataille'a[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica kapelusza 1–4 cm, kształt u młodych owocników półkulisty, później dzwonkowaty, w końcu spłaszczony, często z niskim, tępym garbem. Powierzchnia gładka lub delikatnie włókienkowata, ciemno żółtobrązowa, jaśniejsza przy brzegu. Nie jest higrofaniczny[4].
Dość gęste, żółte, czasami musztardowe. Ostrza jaśniejsze[4].
Wysokość 6–12 cm, grubość 0,3–0,7 cm, kształt cylindryczny, często zwężający się u podstawy. Powierzchnia lekko błyszcząca, ochrowa, żółta lub złocistożółta[4].
Ciemnożółty do pomarańczowo-żółtego, pomarańczowy u podstawy trzonu[4].
7,5–9,5 × 4,5–5,5 μm, elipsoidalne, z umiarkowanie rozwiniętą ornamentacją[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znany jest tylko w niektórych krajach Europy[5]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano 2 jego stanowiska w Polsce[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E– gatunek wymierający[6].
Rośnie na ziemi, pod świerkami lub brzozami, w lasach bagiennych, także na skraju wysokich bagien, czasem pod sosnami. Często pojawia się w torfowiskach, czasami masowo[4].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
Bardzo podobny jest zasłonak szafranowy (Cortinarius croceus). Różni się od niego siedliskiem, pomarańczowym kolorem podstawy trzonu oraz większymi zarodnikami[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2017-12-30]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2017-12-30]. (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f g Base de donnes mycologique. Cortinarius bataillei. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.