Przejdź do zawartości

Zasłonak damasceński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zasłonak damasceński
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

zasłonak damasceński

Nazwa systematyczna
Cortinarius damascenus Fr.
Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 304 (1838) [1836-1838]

Zasłonak damasceński (Cortinarius damascenus Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonim: Hydrocybe damascena (Fr.) Wunsche[2].

Nazwę polską podał Andrzej Nespiak w 1981 r.[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 5–8 cm, początkowo wypukły, potem płasko rozpostarty. Jest wyraźnie higrofaniczny; w stanie wilgotnym ciemnobrązowy, w stanie suchym jasnobrązowy, na środku ochrowy. Na brzegu kapelusza pozostałości srebrzystej zasnówki[4].

Blaszki

Bardzo szerokie (do 13 mm), o nieregularnie postrzępionych ostrzach[4].

Trzon

Wysokość do 7–8 cm, grubość 1–2 cm, cylindryczny, z korzeniastą bulwą o średnicy do 2,5 cm. Powierzchnia drobnowłókienkowata, biaława, matowa z biaława zasnówką. Brak pierścienia[4].

Miąższ

Cienki, białawy, bez wyraźnego zapachu i smaku[4].

Cechy mikroskopijne

Wysyp zarodników rdzawobrunatny. Zarodniki eliptyczne, brodawkowate 8–9 × 4,5–5 μm[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Znany jest tylko w Europie[5]. Jest rzadki[4]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 2 stanowiska[3].

Grzyb mikoryzowy. Rośnie na ziemi, w lasach wśród mchów[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2018-01-05]. (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f Jean-Pierre Legros et Marc Paquay. Cortinarius damascenus Fr. Revue du Cercle de Mycologie de Bruxelles – n°6 (2006)
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2018-01-05].