Przejdź do zawartości

Zasłonak jabłkowaty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zasłonak jabłkowaty
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

zasłonak jabłkowaty

Nazwa systematyczna
Cortinarius malicorius Fr.
Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 289 (1838) [1836-1838]

Zasłonak jabłkowaty (Cortinarius malicorius Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go Elias Fries w 1838 r.[1] Synonimy[2]:

  • Cortinarius croceifolius Peck 1911
  • Cortinarius croceifolius f. croceoconus (Fr.) Nespiak 1975
  • Cortinarius croceoconus Fr. 1863
  • Dermocybe crocea var. croceifolia (Peck) Hlaváček 1977
  • Dermocybe croceifolia (Peck) M.M. Moser 1974
  • Dermocybe croceocona (Fr.) M.M. Moser 1983
  • Dermocybe malicoria (Fr.) Ricken 1915
  • Gomphos croceoconus (Fr.) Kuntze1891
  • Gomphos malicorius (Fr.) Kuntze 1891

Polską nazwę zasłonak jabłkowaty lub zasłonak płomiennoblaszkowy nadał mu Andrzej Nespiak w 1975 r. Władysław Wojewoda w 2003 r. zaakceptował tę pierwszą[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 2–6 cm, początkowo stożkowato-dzwonkowaty, potem płaski. Powierzchnia jedwabiście włókienkowata o barwie od pomarańczowobrązowej do oliwkowobrązowej. Brzeg długo podwinięty[4].

Blaszki

Przylegające lub zbiegające ząbkiem, gęste, początkowo jasnoszafranowo-pomarańczowe, następnie czerwonawo-pomarańczowe do rdzawobrązowych z żółtawymi prążkami[4].

Trzon

Wysokość 3–8 cm, grubość 0,5–01,2 cm, cylindryczny, przy podstawie rozszerzający się. Powierzchnia blado pomarańczowo-żółta, bardziej brązowa w kierunku podstawy, z pomarańczową grzybnią przy podstawie[4].

Miąższ

W kapeluszu w stanie wilgotnym żółtawy do ciemnooliwkowo-zielonego, w stanie suchym jasno pomarańczowożółty. W trzonie w stanie suchym żółtawy w kierunku wierzchołka. Zapach rzodkiewki, smak niewyraźny[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki elipsoidalne, drobno i umiarkowanie brodawkowate, małe, (4) 5,5–7,5 × 4–4,5 µm[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie Cortinatius malicorius w Ameryce Północnej (USA i Kanada) i w Europie[5]. W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył 5 jego stanowisk[3]. Bardziej aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków rzadkich i wartych objęcia ochroną[6].

Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje wśród mchów w lasach iglastych, liściastych i mieszanych, zwłaszcza pod świerkami, jodłami, brzozami. Owocniki od wiosny do jesieni[3]. Według źródeł francuskich rośnie wyłącznie pod drzewami iglastymi[4], według czeskich głównie pod świerkami i olchami, rzadko pod innymi drzewami[7].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Zasłonak jabłkowaty charakteryzuje się krępym i zwartym pokrojem, obrzeżem kapelusza z jasnopomarańczowymi resztkami zasnówki, szafranowo-pomarańczowymi blaszkami, ciemnooliwkowym miąższem w stanie wilgotnym i małymi zarodnikami. W stanie suchym kapelusz i miąższ tracą oliwkowy kolor, stają się bardziej pomarańczowe, zwłaszcza miąższ. Mikroskopijne elementy jego miąższu i blaszek w KOH zmieniają kolor z różowofioletowego na purpurowy. Podczas suchej pogody bywa mylony z zasłonakiem cynamonowym (Cortinarius cinnamomeus) lub znacznie częściej występującym zasłonakiem szafranowym (Cortinarius croceus). Odróżnia się od nich ostrzami blaszek, które mają barwę od oliwkowożółtej do złotożółtej. Wszystkie trzy gatunki mogą rosnąć w tym samym środowisku, chociaż zasłonak jabłkowaty i zasłonak cynamonowy wydają się wiązać ze starszymi drzewami. Wszystkie są spokrewnione z różnymi drzewami iglastymi[4].

Według czeskiego źródła zasłonak cynamonowy ma bardziej wyraźnie łuskowaty kapelusz, czasami zielonkawy wierzchołek, nieco większe zarodniki (6,5–8 × 3,5–5 µm) i nie ma pozostałości jaskrawopomarańczowej zasnówki na brzegu kapelusza. Zasłonak szafranowy ma raczej żółte blaszki, drobno łuskowaty kapelusz i większe zarodniki (7–9 × 4,5–6 µm)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-10-25].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2021-10-25].
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f g Cortinarius malicorius / Cortinaire à lames orange [online] [dostęp 2021-10-25].
  5. Mapa występowania Cortinarius malicorius na świecie [online] [dostęp 2021-10-25].
  6. Aktualne stanowiska zasłonaka jabłkowatego w Polsce [online] [dostęp 2021-10-25].
  7. a b Cortinarius malicorius Fr. 1838. Pavučinec oranžovolupenny [online] [dostęp 2021-10-25].