Zasłonak jaskrawy
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
zasłonak jaskrawy |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius balaustinus Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 307 (1838) [1836-1838] | |
| Zasięg | |
 Zasięg w Europie | |
Zasłonak jaskrawy (Cortinarius balaustinus Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Nazwę polską nadał mu Andrzej Nespiak w 1981 r.[2]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 3-8 cm. Początkowo kulisty, potem wypukły. Powierzchnia jedwabista, włókienkowata, o barwie od żółtobrązowej do pomarańczowobrązowej, na środku bardziej czerwona. Często kapelusz bywa popękany[3].
Umiarkowanie gęste, o barwie od żółtobrązowej do jaskrawo czerwonobrązowej, ostrza jaśniejsze, czasami nieregularnie ząbkowane[3].
Wysokość 5-11 cm, grubość do 1,2 cm walcowaty, często pogrubiony u podstawy, sztywny. Powierzchnia u młodych owocników pokryta białymi resztkami osłony, u starszych plamista lub żółtobrązowo nakrapiana, z czasem pomarszczona[3].
Miąższ: Brązowoochrowy, zapach ziemisto-rzodkiewkowy, smak łagodny[3].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki o rozmiarach 5,5–7 × 4,5–5,5 μm mniej więcej kuliste, nieco brodawkowate[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje głównie w Europie i jest tutaj szeroko rozprzestrzeniony od Hiszpanii przez Islandię po północne krańce Półwyspu Skandynawskiego. Brak informacji o jego występowaniu w Europie Wschodniej i Południowowschodniej. Ponadto podano jego występowanie w dwóch miejscach w Kanadzie[4]. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano 5 stanowisk na terenie Polski[2]. Nowsze stanowiska podaje internetowy atlas grzybów[5]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający[6]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech[2].
Rośnie na ziemi w lasach liściastych. Owocniki wytwarza od lipca do listopada[2].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Grzyb mikoryzowy[2]. Grzyb niejadalny[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2017-12-28]. (ang.).
- ↑ a b c d e Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f Mycoquebec.org Cortinarius balaustinus. [dostęp 2017-12-29].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2014-04-18].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2017-12-29].
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.