Zbójnicka Rura
49°14′11″N 19°51′54″E/49,236519 19,865061| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
10 m |
| Deniwelacja |
4,3 m |
| Wysokość otworów |
1250 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
150 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NW |
| Data odkrycia |
30 czerwca 2007 roku |
| Odkrywca |
A. i M. Ciszewscy, J. Nowak i E. Wójcik |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-08.68 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′11″N 19°51′54″E/49,236519 19,865061
| |
Zbójnicka Rura – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Wąwozie Kraków, w północnej ścianie Zbójnickiej Turni, w pobliżu jaskini Dzwonnica, powyżej Jaskini Poszukiwaczy Skarbów i jaskini Groby, na wysokości 1250 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 10 metrów, a jej deniwelacja 4,3 metrów[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi idący do góry szczelinowy korytarz zaczynający się w dużym otworze wejściowym, a kończący szczeliną nie do przejścia[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini występuje mleko wapienne. Ściany są suche, brak jest na nich roślinności[2].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli A. i M. Ciszewscy, J. Nowak i E. Wójcik w czerwcu 2007 roku. Jej plan i opis sporządzili J. Nowak, J. Ślusarczyk i J. Wołek w lipcu tego samego roku[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c Jaskinie – kwartalnik Polskiego Związku Alpinizmu. Nr 4 (49)/2007. ISSN 1234-4346.
- ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-09-29] (pol.).