Przejdź do zawartości

Zbór ariański w Ublinku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbór ariański w Ublinku
Zabytek: nr rej. A.521/1-3 z 1.10.1956, z 31.03.1971 i z 27.07.1988[1]
Dom modlitwy braci polskich
Ilustracja
Widok ogólny z portalem wejściowym (2024)
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Miejscowość

Ublinek

Adres

Ublinek 18

Wyznanie

unitarianizm

Kościół

braci polskich

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zbór ariański w Ublinku”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Zbór ariański w Ublinku”
Położenie na mapie powiatu opatowskiego
Mapa konturowa powiatu opatowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zbór ariański w Ublinku”
Położenie na mapie gminy Lipnik
Mapa konturowa gminy Lipnik, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zbór ariański w Ublinku”
Ziemia50°44′34,2218″N 21°24′04,0039″E/50,742839 21,401112

Zbór ariański w Ublinku – dawny dwór, a potem zbór ariański z XVII wieku zlokalizowany we wsi Ublinek w powiecie opatowskim, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa świętokrzyskiego. Stanowi cenny przykład polskiej, nowożytnej murowanej siedziby szlacheckiej, charakterystycznej dla małopolskiego budownictwa dworskiego od XV do pierwszej połowy XVII wieku. Należy także do najlepiej zachowanych w kraju obiektów związanych z kultem ariańskim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Obiekt wzniesiono jako dwór szlachecki przed 1630[2] prawdopodobnie z inicjatywy właściciela lokalnych dóbr, Piotra Żórawskiego oraz jego nieznanego krewnego. Na portalu wejściowym znajdują się inicjały P. Z. i T. Z. oraz tarcza herbowa (ksiądz Jan Wiśniewski wskazuje, że inicjały T. Z. oznaczają Tyburcego Żórawskiego). W XVII wieku wewnątrz funkcjonowała kaplica ariańska wraz z mieszkaniem predykanta. Od połowy XIX wieku do roku 1945 budynek był własnością Winnickich. Uszkodzono go podczas działań II wojny światowej (1944–1945). W 1946 majątek uległ parcelacji, natomiast dwór przekształcono na mieszkania. W 1957 obiekt był opuszczony i zrujnowany. W okresie tym (1959[2]) wyremontowano dach celem zabezpieczenia zabytku, potem dokonywano innych drobnych napraw. Zbór okresowo służył jako punkt skupu mleka[2]. W 1988 nabyła go osoba prywatna, która w 1996 odsprzedała go innej (Elżbiecie Baran związanej z Miejskim Centrum Kultury w Ostrowcu Świętokrzyskim[3], która dokonała generalnego remontu). Po 1997 odbyła się przebudowa i restauracja wnętrz[4]. Kolejne prace przeprowadzono w latach 2018–2020[3].

Należy do najlepiej zachowanych w kraju obiektów związanych z kultem ariańskim[4].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Dawny dwór z kamienia łamanego i cegły stoi na wzniesieniu we wschodniej części wsi, przy drodze z Gojcowa do Kaczyc. Sąsiaduje z zabudowaniami folwarcznymi. Jest budynkiem piętrowym z podpiwniczeniem, zbudowanym na planie prostokąta, tynkowanym, na narożach oszkarpowanym. Nakryty jest dachem dwuspadowym. Od północy i południa budowlę zdobią trójkątne szczyty. Główne wejście zaakcentowano kamiennym portalem z trójkątnym naczółkiem, kartuszem z herbem Godziemba oraz inicjałami P. Z. i datą 1630. W nadprożu drzwi umieszczony jest kolejny herb Godziemba i inicjały T. Z.[2][4]

Wnętrza w obrębie obu kondygnacji podzielono na dwie, identyczne części: przedsionek ze schodami na rzucie prostokąta i salę na planie zbliżonym do kwadratu. Wnętrza nakrywają sklepienia kolebkowe z lunetami (parter) i drewniane stropy (piętro). Na parterze przejście między przedsionkiem a salą akcentuje kamienny portal z herbem Godziemba oraz inicjałami T.Z. i S.R.[4]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 38 [dostęp 2024-08-17].
  2. a b c d J. Skrzypczak, Karta ewidencyjna zabytków architektury i budownictwa, Ośrodek Dokumentacji Zabytków w Warszawie, 1996, s. 2.
  3. a b Agata Maszczyk, Historia przeplatana pasją. Zbór Ariański w Ublinku [online], kielce.tvp.pl, 15 lutego 2020 [dostęp 2024-08-14] (pol.).
  4. a b c d Łukasz Piotr Młynarski, Pozostałości zespołu dworskiego, [w:] Zabytek.pl, OT NID w Kielcach, 2014.