Zofia Noiret
.jpg) Zofia Noiret w 1890 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
Zofia Noiret (ur. 10 stycznia 1862 w Warszawie, zm. 23 sierpnia 1922 tamże[1]) – polska aktorka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką Teodora i Pauliny z Latoszków. Rodzina mieszkała w majątku Łyszkowice. Ojciec Zofii był tam magazynierem spichrzów Księstwa Łowickiego. Początkowo występowała w teatrze amatorskim w Skierniewicach. W Warszawie studiowała aktorstwo pod kierunkiem Wincentego Rapackiego i Leontyny Halpertowej[2]. W dniu 26 maja 1885 zadebiutowała w Warszawskich Teatrach Rządowych rolą Ludwiki w "Dwóch Światach", a 3 sierpnia tego roku jako Henryka w "Miłości ubogiego młodzieńca"[3]. Podała, że była 3 lata młodsza niż w rzeczywistości, co skutkowało tym, że we wszystkich oficjalnych opracowaniach jako rok urodzenia Zofii podaje się 1865[2].
Została zaangażowana do pracy w Warszawskich Teatrach Rządowych. Ostatni raz wystąpiła 13 sierpnia 1894 jako Amalia w "Zbójcach". Zagrała ok. 40 ról, z których najwybitniejsze to: Livia Quintilla (rola tytułowa), Amalia ("Zbójcy"), Kordelia ("Król Lear"), Helena ("Sen nocy letniej"), Amelia ("Mazepa"), Aza ("Chata za wsią"), Messalina ("Ania i Messalina"), Klotylda ("Myszka"), Joanna ("Roznosicielka chleba")[3].
Charakteryzowała się niskiem głosem, który mógł być spowodowany przez astmę, na którą całe życie cierpiała. Zrezygnowała z pracy na własną prośbę. Decyzja spowodowana była chorobą[2].
Przyjaźniła się z aktorką Wandą Barszczewską[4].
Została pochowana na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera D, rząd 4, miejsce 5–6)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: ZALEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-10-30].
- ↑ a b c Aneta Kapelusz, Ze skierniewickiej sceny do warszawskich teatrów [online], Skierniewice Nasze Miasto, 25 lipca 2019 [dostęp 2021-10-30] (pol.).
- ↑ a b Zofia Noiret, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-10-30].
- ↑ Igor Strojecki, Tajemnice damy z medalionu, „Stolica” (3–4), 2019, s. 31.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Fotografie Zofii Noiret w zbiorach Polony