Íñigo z Oña
 Wniebowzięcia NMP i św. Íñiga, Francisco Goya (autorstwo przypisane) | |
| Data urodzenia |
ok. 1000 |
|---|---|
| Data śmierci |
1 czerwca 1068 |
| Czczony przez | |
| Kanonizacja |
1163 |
| Wspomnienie |
1 czerwca |
Ignacy z Oña, hiszp. Íñigo de Oña, bask. Eneko Oñakoa (ur. ok. 1000(?) r., zm. 1 czerwca 1068) – święty Kościoła katolickiego.
Według tradycji urodził się w Calatayud. Był pustelnikiem, następnie wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego San Juan de la Peña w Aragonii, po czym wrócił do życia pustelniczego, które przyniosło mu opinię świętego i cudotwórcy. W 1034 r. z woli króla Nawarry Sancha III Wielkiego stanął na czele ufundowanego rok wcześniej opactwa w Oña, gdzie wprowadził reformy kluniackie, doprowadzając do rozkwitu życia monastycznego. Opactwo zarządzało licznymi posiadłościami w okolicach Burgos, Palencii i La Riojy, a także w Kantabrii. Íñigo spędzał też wiele czasu na dworze królewskim. Jego protektorem był przede wszystkim García Sánchez III, syn Sancha III. Opat towarzyszył mu także w czasie bitwy pod Atapuerca w 1054 r., w której król Nawarry zginął z rąk swego brata, Ferdynanda, króla Kastylii i Leónu. Lojalność okazana pokonanemu nie zaszkodziła Íñigo w oczach Ferdynanda, który otaczał opieką klasztor w Oña i nadawał mu liczne donacje[1].
Íñigo zmarł 1 czerwca 1068 r. Jego kult został ustanowiony na synodzie w Tours w 1163 r. decyzją papieża Aleksandra III. W 1239 r. papież Aleksander IV ustanowił odpust związany z jego wspomnieniem (1 czerwca) dla kościoła w Oña, gdzie znajduje się jego grób. W średniowieczu czczony był jako opiekun jeńców. Od 1600 r. jest patronem Calatayud[1].
Klemens XII wpisał go do Martyrologium rzymskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b San Íñigo, abad de Oña. Condado de Castilla, www.condadodecastilla.es. [dostęp 2019-08-09]. (hiszp.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Czytelnia: 1 czerwca. Internetowa Liturgia Godzin. [dostęp 2019-06-01]. (pol.).