Łąkówka skalna
| Neophema petrophila[1] | |||
| (Gould, 1841) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
łąkówka skalna | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Łąkówka skalna[4] (Neophema petrophila) – gatunek średniej wielkości ptaka z podrodziny dam (Loriinae) w obrębie rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Występuje na południowym i południowo-zachodnim wybrzeżu Australii. Nie jest zagrożony.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Łąkówka skalna została po raz pierwszy opisana jako Euphema petrophila przez angielskiego ornitologa Johna Goulda. Opis ukazał się w 1841 roku na łamach „Proceedings of the Zoological Society of London”. Jako miejsce typowe autor wskazał Australię Zachodnią[2][5]. Obecnie gatunek ten umieszczany jest w rodzaju Neophema[4][6].
IOC wyróżnia dwa podgatunki[6]:
- N. p. petrophila (Gould, 1841)
- N. p. zietzi (Mathews, 1912)
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Na głowie pas pomiędzy oczyma ciemnoniebieski z lekkim obrzeżeniem bladoniebieskim; reszta głowy i górnych partii ciała brązowawo-oliwkowa, na piersi bardziej szara i przechodząca w żółtą na reszcie ciała; centralne i zewnętrzne pióra lotne ciemnoniebieskie; ogon ciemnoniebiesko-oliwkowy, z żółtym obrzeżem. Samice są bardziej matowe[7].
Długość ciała dorosłych osobników 22 cm, masa ciała 47–54 g[7].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Łąkówka skalna występuje na południowym i południowo-zachodnim wybrzeżu Australii[7]. Poszczególne podgatunki zamieszkują[6]:
- N. p. petrophila – południowo-zachodnia i południowa Australia Zachodnia
- N. p. zietzi – południowo-środkowa i południowo-wschodnia Australia Południowa
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Dieta łąkówki skalnej składa się głównie z nasion i owoców traw, krzewów i halofitów[7].
Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]
Okres lęgowy: sierpień – grudzień.
Gniazdo: gniazdo w szczelinie w niskim klifie, skale lub nawisie, gdzie wejścia ukryte są za zasłoną z roślinności.
Jaja: 4–5.
Wysiadywanie: około 18 dni.
Pisklęta: opuszczają gniazdo po około 30 dniach od wyklucia[7].
Status zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje łąkówkę skalną za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako zazwyczaj pospolity. BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako spadkowy ze względu na drapieżnictwo gatunków inwazyjnych[3].
Gatunek ten jest ujęty w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Neophema petrophila, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b D. Lepage: Rock Parrot Neophema petrophila. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-11-18]. (ang.).
- ↑ a b Neophema petrophila, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Platycercini Selby, 1836 (Wersja: 2022-09-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-11-17].
- ↑ J. Gould. Descriptions of new Birds from Australia. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 8, s. 148, [1840]. (ang.).
- ↑ a b c F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-11-18]. (ang.).
- ↑ a b c d e HBW 1997 ↓, s. 383.
- ↑ Neophema petrophila. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2022-11-18]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Josep del Hoyo, Andrew Elliot, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Volume IV Sandgrouse to Cuckoos. Barcelona: Lynx Edicions, 1997. ISBN 84-87334-22-9. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).