Ławrów (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ławrów
gmina wiejska
1934–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

lwowskie

Powiat

turczański

Siedziba

Ławrów

Powierzchnia (1934)

140,5 km²

Populacja (1931)
• liczba ludności


8820[2]

• gęstość

62,8 os./km²

brak współrzędnych

Ławrów – dawna gmina wiejska w powiecie turczańskim województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej. Siedzibą gminy był Ławrów.

Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Gałówka, Lenina Mała, Lenina Wielka, Ławrów, Mszaniec, Nanczułka Mała, Nanczułka Wielka, Płoskie, Potok Wielki, Spas, Terszów, Tycha i Wiciów[3].

Po wojnie obszar gminy został odłączony od Polski i włączony do Ukraińskiej SRR. W 1952 roku w ramach umowy o zamianie odcinków terytoriów państwowych zawartej 15 lutego 1951 pomiędzy PRL i Związkiem Radzieckim, niewielki zachodni, niezamieszkany fragment obszaru dawnej gminy Ławrów (stoki między Bandrowem Narodowym a Bystrem) wrócił do Polski, wchodząc w skład gminy Czarna w nowo utworzonym powiecie ustrzyckim w woj. rzeszowskim[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej.
  3. Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 556
  4. Dz.U. z 1951 r. nr 65, poz. 448