Łojówka wapienna
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
łojówka wapienna |
| Nazwa systematyczna | |
| Exidiopsis calcea (Pers.) K. Wells Mycologia 53(4): 348 (1962) | |
_K._Wells_339267.jpg)
_K._Wells_204792.jpg)
Łojówka wapienna (Exidiopsis calcea (Pers.) K. Wells) – gatunek grzybów z rodziny łojówkowatych (Sebacinaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Exidiopsis, Sebacinaceae, Sebacinales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1801 r. Christiaan Hendrik Persoon, nadając mu nazwę Trhelephora calcea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1962 r. K. Wells[1].
- Auricularia calcea (Pers.) Mérat 1821
- Corticium calceum (Pers.) Fr. 1838
- Corticium calceum (Pers.) Fr. 1838 subsp. calceum
- Corticium calceum var. argillaceum P. Karst.
- Corticium calceum (Pers.) Fr. 1838 var. calceum
- Corticium calceum var. contiguum P. Karst. 1881
- Corticium calceum var. lacteum Thüm. 1877
- Sebacina calcea (Pers.) Bres. 1898
- Sebacina calcea (Pers.) Bres. 1898 var. calcea
- Sebacina calcea'' var. corticioides Malençon 1954
- Terana calcea (Pers.) Kuntze 1891
- Thelephora calcea Pers. 1801[2].
Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 1977 r.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Rozpostarty, cienki, woskowaty i nieco skórzasty o barwie od białej do jasnoochrowej, błyszczący. Początkowo tworzy niewielkie plastry, jednak rozrastające się sąsiednie owocniki zlewają się z sobą tworząc duży owocnik zajmujący często znaczne powierzchnie podłoża. Powierzchnia oprószona lub granulkowata. Obrzeże rozrzedzone, jaśniejsze, kredowe, czasami kończące się nagle, czasami strzępiaste, porowate, siatkowate[4].
- Cechy mikroskopowe;
Subhymenium o grubości (40–) 45–250 (–630) μm. Zbudowane jest ze strzępek wnikających do hymenium i kończących się tam jako podkładki lub cystydiole. Te ostatnie prawie cylindryczne, półwrzecionowate, maczugowate lub nieregularne, hialinowe, zazwyczaj cienkościenne, o długości 23–75 (–85) μm i średnicy (1–) 2–10 (–12) μm, Zarodniki cylindryczne, kiełbaskowate, o rozmiarach (10,5–) 12–15,5–18 (-19) × (4-) 5-7 (-7,5) μm[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Łojówka wapienna występuje głównie w USA i Europie, ale są też doniesienia o jej występowaniu w innych regionach. W USA jest najczęściej spotykanym gatunkiem łojówek. W Europie jest rzadsza. W Polsce jest rzadka. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek zagrożony wyginięciem[5].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Rozwija się w lasach iglastych, rzadziej w parkach, na martwym drewnie, głównie iglastym, rzadko liściastym. Obserwowana głównie na drewnie świerka pospolitego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2017-10-28].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2017-10-28].
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b Exidiopsis calcea [online], Mycobank [dostęp 2017-10-28].
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.