Łojek naziemny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łojek naziemny
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

Sebacinales

Rodzina

łojówkowate

Rodzaj

łojek

Gatunek

łojek naziemny

Nazwa systematyczna
Sebacina epigaea (Berk. & Broome) Bourdot & Galzin
Hyménomyc. de France (Sceaux): 39 (1928)

Łojek naziemny (Sebacina epigaea (Berk. & Broome) Bourdot & Galzin) – gatunek grzybów z rodziny łojówkowatych (Sebacinaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sebacina, Sebacinaceae, Sebacinales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozowali w 1848 roku M.J. Berkeley i Ch.E. Broome nadając mu nazwę Tremella epigaea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1928 roku H. Bourdot i A. Galzin[1].

Synonimy:

  • Exidia livescens (Bres.) Wojewoda 1981
  • Sebacina ambigua Bres. 1903
  • Sebacina epigaea var. bicolor L.S. Olive 1944
  • Sebacina epigaea var. bicolor L.S. Olive 1958
  • Sebacina epigaea (Berk. & Broome) Bourdot & Galzin 1928 var. epigaea
  • Sebacina epigaea var. goniophora Bourdot & Galzin 1928
  • Sebacina epigaea var. livescens (Bres.) Krieglst. 1999
  • Sebacina laciniata subsp. ambigua (Bres.) Bourdot & Galzin 1928
  • Sebacina laciniata subsp. epigaea (Berk. & Broome) Bourdot & Galzin 1928
  • Sebacina livescens Bres. 1898
  • Tremella epigaea Berk. & Broome 1848[2].

Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 1977 r.[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Owocnik

W postaci galaretowatej, cienkiej powłoki o barwie od białej do kremowej[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie łojka naziemnego w Ameryce Północnej, Europie, Australii, Nowej Zelandii i Maroku w Afryce Północnej[5]. W Polsce jego rozprzestrzenienie i częstość występowania dokładniej nie są znane, nie jest jednak zagrożony wyginięciem[3].

Saprotrof. Rozwija się w lasach na gołej ziemi lub na zbutwiałym drewnie drzew iglastych, zwłaszcza sosny. Owocniki tworzy od sierpnia do listopada[3], a także na krzewinkach i roślinach zielnych[4].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Podobnie woskowate, skórzaste i ściśle przylegające do podłoża powłoki tworzy łojek bezkształtny (Sebacina incrustans). Ma owocnik woskowato-chrząstkowy i rozwija się na żywych krzewinkach lub drewnie drzew liściastych[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2017-10-13]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2017-10-13]. (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2015-03-08].