Łowczyk koralowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łowczyk koralowy
Todiramphus colonus[1]
(E. Hartert, 1896)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Nadrząd

ptaki neognatyczne

Rząd

kraskowe

Rodzina

zimorodkowate

Podrodzina

łowce

Rodzaj

Todiramphus

Gatunek

łowczyk koralowy

Synonimy
  • Halcyon sordidus colonus E. Hartert, 1896
  • Halcyon chloris colona E. Hartert, 1896[2]
  • Todirhamphus chloris colonus (E. Hartert, 1896)[2]
  • Todiramphus chloris colona (E. Hartert, 1896)[2]

Łowczyk koralowy[3] (Todiramphus colonus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny zimorodkowatych (Alcedinidae). Jest endemitem wysp Luizjady, administracyjnie należących do Papui-Nowej Gwinei.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pierwszego naukowego opisu taksonu dokonał niemiecki ornitolog Ernst Hartert, nadając mu nazwę Halcyon sordidus colonus, czyli uznając go za podgatunek łowczyka ciemnogłowego. Opis ukazał się w 1896 roku w „Novitates Zoologicae”. Autor jako miejsce typowe wskazał grupę wysp Egum wchodzącą w skład Luizjadów[2][4][5]. Obecnie łowczyk koralowy uznawany jest za osobny gatunek i zaliczany do rodzaju Todiramphus[3][6]. Nie wyróżnia się podgatunków[5][6][7]. Łowczyk koralowy jest blisko spokrewniony z łowczykiem obrożnym (T. chloris), za podgatunek którego dawniej go uznawano[8]. Gatunki: łowczyk koralowy (T. colonus), łowczyk ciemnogłowy (T. sordidus), łowczyk atolowy (T. tristrami), łowczyk mariański (T. albicilla) i łowczyk plamkogłowy (T. sacer) zostały wyodrębnione z T. chloris na podstawie prac Andersen et al. (2015, 2018)[9][10].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Todiramphus: rodzaj Todus Brisson, 1760 (płaskodziobek); gr. ῥαμφος rhamphos „dziób”[11].
  • colonus: łac. colonus – „rolnik, farmer”[12].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Średniej wielkości ptak o dużym, szerokim u nasady, czarnym dziobie, którego górna część jest nieco jaśniejsza, na dolnej szczęce, u nasady dzioba płowo-żółte przebarwienie. Nogi i stopy czarne. Tęczówki ciemnobrązowe. Nie występuje dymorfizm płciowy. Góra głowy ciemnozielona, poniżej czarna, dosyć wąska maska obejmująca nasadę dzioba, okolice oczu, uszy, rozciąga się wokół głowy i zwęża się z jej tyłu. Podgardle, gardło, szyja, kark, pierś, brzuch i boki białe podobnie jak Pokrywy podogonowe. Skrzydła zielone, ogon dosyć krótki, także zielony. Górne części ciała ciemnozielone[5].

Nie podano informacji o długości ciała i masie. Dla celów orientacyjnych dane dotyczące łowczyka ciemnogłowego z czasów, gdy łowczyk koralowy uznawany był za jego podgatunek: długość ciała 23–25 cm; masa ciała – samce 51–90 g, samice 54–100 g[5].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Łowczyk koralowy jest endemitem wysp Luizjady.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Głównym habitatem łowczyka koralowego są nizinne lasy tropikalne, lasy mangrowe, zazwyczaj zamieszkuje obszary przybrzeżne. Jest gatunkiem osiadłym[5]. Dieta tego gatunku jest bardzo bogata, na terenach przybrzeżnych składa się z krewetek i niewielkich krabów, stwierdzono także łapanie niewielkich rybek z rodzaju Periophthalmus, uzupełniana jest okazami owadów m.in.: cykad, chrząszczy, os, koników polnych, straszyków, motyli i ciem, a także pająków, skąposzczetów, żab, jaszczurek i niewielkich węży[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Todiramphus colonus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Denis Lepage: Colonist Kingfisher Todiramphus colonus (Hartert, EJO 1896). Avibase. [dostęp 2023-05-20]. (ang.).
  3. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: ALCEDINIDAE Rafinesque, 1815 - ZIMORODKOWATE - KINGFISHERS (wersja: 2023-04-08). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-05-14].
  4. Walter Rothschild & Ernst Hartert. List of a collection made by Albert S. Meek on Fergusson, Trobriand, Egum, and Woodlark Islands. „Novitates Zoologicae”. 3, s. 244, 1896. Londyn. (ang.). 
  5. a b c d e f P.F. Woodall: Colonist Kingfisher Todiramphus colonus, version 1.0. [w:] Birds of the World (red. S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2023-05-20]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Rollers, ground rollers, kingfishers. IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-05-20]. (ang.).
  7. Alan P. Peterson, CORACIIFORMES, Wersja 4.013 (2021-11-24) [online], Zoonomen Nomenclatural data [dostęp 2023-05-20] (ang.).
  8. P.F. Woodall: Collared Kingfisher Todiramphus chloris, version 1.0. [w:] Birds of the World (red. S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2023-05-20]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  9. Michael J. Andersen, Jenna M. McCullough, William M. Mauck III, Brian Tilston Smith & Robert G. Moyle. Rapid diversification and secondary sympatry in Australo-Pacific kingfishers (Aves: Alcedinidae: Todiramphus). „Royal Society Open Science”. 2: 140375, 2015. Londyn. (ang.). 
  10. Michael J. Andersen, Hannah T. Shult, Alice Cibois, Jean-Claude Thibault, Christopher E. Filardi & Robert G. Moyle. A phylogeny of kingfishers reveals an Indomalayan origin and elevated rates of diversification on oceanic islands. „Journal of Biogeography”. 45, s. 2691, 2018. Londyn. (ang.). 
  11. Todiramphus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-04-29] (ang.).
  12. colonus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-05-27] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]