Łukian Kobyłycia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łukian Kobyłycia
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1812
Płoska

Data śmierci

24 października 1851

Poseł parlamentu austriackiego
Okres

od 1848
do 1849

Łukian Kobyłycia (ukr. Лук'я́н Кобили́ця, ur. 1812 we wsi Płoska, zm. 24 października 1851) – bukowiński działacz społeczny, jeden z przywódców chłopskich buntów na Bukowinie w okolicach Putyły (18431844 i 18481849), poseł do parlamentu austriackiego w 1849.

Urodził się w rodzinie chłopa pańszczyźnianego. W 1839 został wybrany przedstawicielem gromad chłopskich, reprezentującym ich interesy. W końcu 1843 chłopi 22 wsi na Bukowinie odmówili odrabiania pańszczyzny, wysuwając jednocześnie żądania utworzenia ukraińskich szkół, wolnego dostępu do lasów i pastwisk, oraz nadania statusu chłopów państwowych. W marcu 1844 bunt został zlikwidowany przez wojska austriackie, a Kobyłycia aresztowany

Podczas Wiosny Ludów bukowińscy chłopi wybrali go na posła do parlamentu austriackiego. W parlamencie walczył o autonomię dla Bukowiny i przyłączenie jej do Galicji, żądał zniesienia pańszczyzny i oddania chłopom ziemi bez wykupu. W listopadzie 1848 na wiecach wzywał chłopów do powstania. Chłopskie wystąpienia pod jego przywództwem trwały do lata 1849.

W kwietniu 1850 został aresztowany w Żabiem. Ciężko zachorował w więzieniu, w 1851 został skierowany przez władze austriackie pod policyjny nadzór do Gura Humorului, gdzie zmarł.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • „Енциклопедія українознавства”, tom 3, s. 1056, Lwów 2000, ISBN 5-7707-4048-5