Łuniński Rezerwat Biologiczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łuniński Rezerwat Biologiczny
Біялагічны заказнік рэспубліканскага значэння «Лунінскі»,
Республиканский биологический заказник «Лунинский»
rezerwat biologiczny
Państwo

 Białoruś

Położenie

obwód brzeski

Data utworzenia

1976

Powierzchnia

9283 ha[1]

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Łuniński Rezerwat Biologiczny”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łuniński Rezerwat Biologiczny”
Ziemia52°23′N 26°39′E/52,383333 26,650000

Republikański Łuniński Rezerwat Biologiczny (biał. Біялагічны заказнік рэспубліканскага значэння «Лунінскі»; ros. Республиканский биологический заказник «Лунинский») – rezerwat biologiczny położony na Białorusi, chroniący reliktowe stanowisko lobelii jeziornej oraz naturalne dębowe lasy łęgowe[2].

Nazwa pochodzi od pobliskiej miejscowości Łunin.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat położony jest w rejonie łuninieckim, na północny zachód od Łunińca[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat Krajobrazowy Jezioro Białe utworzono uchwałą Rady Ministrów Białoruskiej SRR w 1976. Jego powierzchnia początkowo wynosiła 115 ha. Głównym celem rezerwatu była ochrona stanowisk lobelii jeziornej. Kontrole wykazywały wiele naruszeń reżimu ochronnego, takich jak wylesianie, połów ryb czy wypas bydła. Było to powodem zwiększenia powierzchni rezerwatu w 1994[2].

27 lutego 1997 Rady Ministrów Republiki Białorusi zlikwidowała Rezerwat Krajobrazowy Jezioro Białe i ustanowiła w jego miejsce Łuniński Rezerwat Biologiczny[2][4].

Biotopy i hydrologia[edytuj | edytuj kod]

Szczególnie cennym siedliskiem są łęgowe lasy dębowe, będące pozostałością po rozległych niegdyś lasach liściastych Polesia. Dęby liczą do 90 - 140 lat. Rezerwat obejmuje także lasy grabowe, mieszane dębowo-grabowe i sosnowe z domieszkami drzew liściastych. Lasy porastają tereny podmokłe[1][2].

Występują tu torfowiska. Rezerwat obejmuje dwa jeziora - Jezioro Białe i Jezioro Czarne. Brak jest na jego terenie większych rzek[1][2][3].

Fauna i flora[edytuj | edytuj kod]

Fauna[edytuj | edytuj kod]

Łuniński Rezerwat Biologiczny zamieszkuje:

Flora[edytuj | edytuj kod]

8 występujących w rezerwacie gatunków roślin jest wpisanych do Czerwonej Księgi Białorusi. Florę Łunińskiego Rezerwatu Biologicznego reprezentują następujące gatunki roślin: lobelia jeziorna, arnika górska, obuwik pospolity, lilia złotogłów, czosnek niedźwiedzi, buławnik czerwony i podkolan zielonawy[1][2][5].

Z drzew występują m.in. dąb, sosna, grab, brzoza i olsza czarna[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Биологический заказник республиканского значения «Лунинский». Про Беларусь. [dostęp 2021-02-11]. (ros.).
  2. a b c d e f g h Заказнікі і помнікі прыроды Лунінеччыны. [dostęp 2021-02-11]. (biał.).
  3. a b Google Maps
  4. Заказник Лунинский. Государственное лесохозяйственное учреждение "Лунинецкий лесхоз". [dostęp 2021-02-11]. (ros.).
  5. a b Средняя Припять. Лунинский. [dostęp 2021-02-11]. (ros.).