Łysiczka czeska
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
łysiczka czeska |
Nazwa systematyczna | |
Psilocybe bohemica Šebek Česká Mykologie 37(3): 177 (1983) |
Łysiczka czeska (Psilocybe bohemica Šebek) – gatunek grzybów należący do rodziny Hymenogastraceae[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Psilocybe, Hymenogastraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
- Psilocybe bohemica Šebek 1975
- Psilocybe serbica var. bohemica (Šebek) Borovička, Oborník & Noordel. 2011
Polską nazwę podają niektóre atlasy grzybów[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
20–50 mm średnicy, higiograficzny, suchy jasnoochrowy, wilgotny rdzawobrązowy[4].
Blaszki na początku jasnobrązowe, z wiekiem ciemnobrązowe[4].
Biały, połyskujący, siniejący, 50–80 mm[4].
- Gatunki podobne
Psilocybe cyanescens występujący w Ameryce Północnej, ale stopniowo rozprzestrzeniający się także w Europie. Podobne są także Psilocybe serbica oraz Psilocybe mairei[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje głównie w Europie[4].
Jest rzadki, jego owocniki pojawiają się pojedynczo lub w grupach, na zbutwiałym drewnie, na kompoście, w ogrodach, parkach, na poboczach dróg[4].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Łysiczka czeska zawiera dość znaczne stężenie psychoaktywnych alkaloidów jak psylocybina i psylocyna. Po zażyciu około 2 gramów wysuszonej łysiczki czeskiej występują trwające 6 godzin psychodeliczne stany wizyjne. Działanie grzybów psylocybinowych bywa bardzo indywidualne i nieprzewidywalne, ale zwykle obejmuje: poprawienie humoru i podniesienie nastroju, zaburzenia percepcji, efekty wizualne oraz ogólną zmianę postrzegania zmysłowego[potrzebny przypis].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2016-07-16] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2015-12-16] (ang.).
- ↑ a b Psilocybe bohemica (łysiczka czeska) [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-24] .
- ↑ a b c d e L. Hagara , V. Antonin , J. Baier , Houby, Aventinum, 1999 .