Żyła potyliczna
Żyła potyliczna (łac. vena occipitalis) – w anatomii człowieka żyła odprowadzająca krew z tylnej części powierzchni głowy, od jej wierzchołka do guzowatości potylicznej zewnętrznej i kresy karkowej górnej kości potylicznej[1][2]. Powstaje w splocie żylnym sklepienia czaszki, biegnie w dół na łusce potylicznej. Przebiega wspólnie z tętnicą potyliczną jako dwa pnie żylne, na poziomie kresy karkowej górnej razem z nią przechodząc pomiędzy przyczepami mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego i mięśnia czworobocznego. Wpada częściowo do żyły szyjnej zewnętrznej, razem z żyłą uszną tylną tworząc jej korzeń tylny[1][3], a częściowo do żyły szyjnej wewnętrznej[1]. Tworzy zespolenia ze splotem żylnym trójkąta podpotylicznego[2], splotem kręgowym wewnętrznym tylnym i żyłą kręgową[1]. Z wewnątrzczaszkowym układem naczyń żylnych łączy ją żyła wypustowa potyliczna (z zatoką poprzeczną, spływem zatok lub zatoką potyliczną) i żyła wypustowa sutkowa (z zatoką esowatą)[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 373, ISBN 978-83-200-3257-4.
- ↑ a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 95, ISBN 978-83-66548-16-9.
- ↑ a b Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1617–1618, ISBN 83-200-1923-0.
