Żyłka (województwo lubelskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żyłka
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

tomaszowski

Gmina

Bełżec

Liczba ludności (2021)

82[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

22-670[4]

Tablice rejestracyjne

LTM

SIMC

0893140[5]

Położenie na mapie gminy Bełżec
Mapa konturowa gminy Bełżec, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Żyłka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Żyłka”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Żyłka”
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego
Mapa konturowa powiatu tomaszowskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Żyłka”
Ziemia50°23′11″N 23°29′09″E/50,386389 23,485833[1]

Żyłkawieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Bełżec[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Wieś jest sołectwem w gminie Bełżec[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 93 mieszkańców[8].

W czasie II wojny światowej, wczesnym rankiem 4 października 1942 r. miała miejsce krwawa pacyfikacja Żyłki, Lubyczy Królewskiej, Lubyczy-Kniazie, Szalenika, przeprowadzona przez niemieckich okupantów. Niemcy zamordowali wtedy około 53 niewinnych cywilów. Pretekstem było fałszywe oskarżenie ludności cywilnej przez wachmanów z załogi niemieckiego obozu zagłady SS-Sonderkommando Belzec w Bełżcu, pilnujących koni komendanta obozu SS-Hauptsturmführera Gotlieba Heringa – o podpalenie stajni z 3 końmi. Sprawcami podpalenia byli sami pijani wachmani z obozu zagłady. Zemsta (oparta na fałszywych oskarżeniach wachmanów) komendanta niemieckiego obozu zagłady w Bełżcu Gotlieba Heringa na ludności cywilnej była krwawa. Wyruszył on na czele około 100 niemieckich strażników i wachmanów z obozu aby mordować okoliczną ludność.

W Żyłce okupanci niemieccy bestialsko rozstrzelali 7 ludzi: 18-letniego Władysława Czekierdę, Józefa Borowskiego, 50-letniego rolnika Jana Pocipanego, parobka z Szalenika o nieznanym nazwisku NN, Michała Maryńczaka (mieszkańca Jarczowa, który próbował ratować się ucieczką), Bronisława Brodowskiego (na oczach jego matki, strzałem w głowę) i mężczyznę z Chodywaniec, który tylko przebywał na noclegu u znajomego w Żyłce[9]. W miejscu mordu postawiono kaplicę pw. Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej[10].

W latach 1973-1986 Żyłka należała do gminy Jarczów. 1 lipca 1986 została przeniesiona do Lubycza Królewska[11]. 1 stycznia 2007 Żyłkę (wraz z Brzezinami) przeniesiono do gminy Bełżec[12].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Matki Bożej Królowej Polski w Bełżcu[13].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 164556
  2. Wieś Żyłka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-10-31], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-10-31].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1654 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Strona gminy. Charakterystyka
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Janusz Peter, Za trzy konie, [w]: Tomaszowskie za okupacji, wyd. Tomaszowskie Towarzystwo Regionalne im. doktora Janusza Petera w Tomaszowie Lubelskim, Tomaszów Lubelski 2019. ISBN 978-83-937181-7-7. s. 134–138.
  10. Miejscowość Żyłka. belzec.pl. [dostęp 2019-11-13].
  11. M.P. z 1986 r. nr 18, poz. 133
  12. Dz.U. z 2006 r. nr 137, poz. 972
  13. Opis parafii na stronie diecezji