Żyłki o wysokim śródbłonku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Żyłki o wysokim śródbłonku (ang. high endothelial venules, HEV) – naczynia krwionośne zlokalizowane na granicy stref: korowej i podkorowej węzła chłonnego, przez które do węzła wnikają limfocyty i umożliwiające ich recyrkulację. Charakterystyczny fenotyp tych naczyń umożliwiający ich funkcję wynika z oddziaływania limfotoksyny-β produkowanej przez komórki dendrytyczne[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Szczepan Józefowski: Immunoregulacja w chorobach zakaźnych. W: Krzysztof Bryniarski (pod red.): Immunologia. Wrocław: edra, 2017, s. 122. ISBN 978-83-65625-62-5.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Żyłki_o_wysokim_śródbłonku&oldid=72734818”