Zażywany jest drogą pokarmową lub poprzez inhalację, w dawkach rzędu 2–50 mg. Objawy zażycia zaczynają być widoczne po ok. 1–2 minutach (przy wciąganiu do nosa i inhalacji) lub 30–60 minutach (przy podaniu doustnym), a utrzymywać się mogą do 12 godzin. Długi czas od zażycia do pojawienia się objawów może prowadzić do przedawkowania wskutek mylnego wrażenia, że substancja nie działa, i zażywania kolejnych dawek. Objawami zażycia są m.in. pobudzenie i poprawienie samopoczucia, ale także tachykardia, wazokonstrykcja czy paranoja. Działanie jest podobne do α-pirolidynopentiofenonu (α-PVP), jednak krótsze. Opisane zostały przypadki zatruć α-PiHP, w tym zgonów[1].
W grudniu 2016 roku został po raz pierwszy zgłoszony jako tzw. dopalacz do Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii przez Słowenię[2]. W sprzedaży dostępny jest zazwyczaj w postaci proszku lub tabletek w kolorze białym, beżowym lub różowawym[1]. W Polsce został wpisany na listę nowych substancji psychoaktywnych wraz z wprowadzeniem tego pojęcia do polskiego porządku prawnego w 2018 roku[3]. W lipcu 2022 roku Główny Inspektor Sanitarny wydał ostrzeżenie publiczne w sprawie tej substancji, w którym wskazano, że „stwarza wysokie ryzyko przedawkowania i śmierci”[4].
↑ abPiotrP.AdamowiczPiotrP. i inni, A case of intoxication with a new cathinone derivative α-PiHP – A presentation of concentrations in biological specimens, „Legal Medicine”, 42, 2020, s. 101626, DOI: 10.1016/j.legalmed.2019.101626, PMID: 31751796(ang.).
↑EMCDDA–Europol 2016 Annual Report on the implementation of Council Decision 2005/387/JHA, Lisbon: European Monitoring Centre for Drugs and Drug Addiction, 2017, s. 24, DOI: 10.2810/430586, ISBN 978-92-9497-194-4.
↑Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych, Dz.U. z 2018 r. poz. 1591.brak strony (książka)
