12. Europejski Puchar Mistrzów w Brydżu Sportowym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

12. Europejski Puchar Mistrzów w Brydżu Sportowym (12th European Champions’ Cup) − zawody brydżowe, które były rozgrywane w Opatija (Chorwacja) w dniach 14-17 listopada 2013 roku[1].

Miejsca medalowe zdobyły:

  1.  Włochy G.S. Allegra: Maria Teresa Lavazza, Norberto Bocchi, Giorgio Duboin, Guido Ferraro, Agustin Madala, Antonio Sementa;
  2.  Bułgaria K1: Iwan Nanew, Wiktor Aronow, Diana Damjanowa, Rosen Gunew, Julijan Stefanow;
  3.  Polska Ruch SA AZS Politechnika Wrocław : Stanisław Gołębiowski, Piotr Gawryś, Michał Klukowski, Michał Kwiecień, Włodzimierz Starkowski, Piotr Tuczyński.

Poprzedni zwycięzcy[edytuj | edytuj kod]

W poprzednich, 11. zawodach, które odbyły się w Ejlacie, (Izrael) w okresie 15..18 listopada 2012 roku medalowe miejsca zdobyły:

  1.  Włochy G.S. Allegra: Norberto Bocchi, Giorgio Duboin, Guido Ferraro, Maria Teresa Lavazza, Agustin Madala, Antonio Sementa;
  2.  Włochy Angelini: Francesco Angelini, Leonardo Cima, Benito Garozzo, Valerio Giubilo, Lorenzo Lauria, Alfredo Versace;
  3.  Monako Monaco FM: Fulvio Fantoni, Geir Helgemo, Tor Helness, Franck Multon, Claudio Nunes, Pierre Zimmermann.

W 11. ECC startowała polska drużyna (Consus Kalisz), która zdobyła 9. miejsce.

Format zawodów[edytuj | edytuj kod]

  • Do zawodów zostało zaproszonych 12 teamów;
  • teamy podzielono na dwie grupy i miały do rozegrania rundę eliminacyjną w postaci meczów każdy z każdym (20 rozdań). Uzyskane punkty IMP tych meczów były przeliczane na VP w skali 0–20;
  • Z każdej grupy do półfinału A awansowały po 2 pierwsze teamy z każdej grupy, dwie następne do półfinału B a kolejne dwie do półfinału C. W półfinałach rozegrano 48 rozdań: 3 sesje po 16 rozdań;
  • Zwycięzcy półfinału A rozgrywali 48 rozdaniowy finał (3* 16), który decydował o zwycięstwie w zawodach. Przegrane teamy rozegrały 32 rozdaniowy (2* 16) mecz o 3 miejsce;
  • Zwycięzcy półfinałów B i C rozegrały 32 rozdaniowe (2* 16) mecze odpowiednio o 5 i 9 miejsca. Przegrani półfinałów B i C nie rozgrywali dalszych pojedynków;
  • Zdobywcy 3 pierwszych miejsc (oprócz nagród pieniężnych) otrzymali odpowiednio złoty, srebrny i brązowe medale;
  • Zwycięzcy otrzymali ponadto Puchar oraz tytuł Klubowego Mistrza Europy (European Champion Club);
  • Zwycięzcy będą również (automatycznie) uczestnikami następnej edycji zawodów (w roku 2014) i będą bronić tytułu.

Uczestnicy zawodów[edytuj | edytuj kod]

  1.  Anglia Hinden: David Burn, Frances Hinden, Graham Osborne, Nicklas Sandqvist;
  2.  Bułgaria K1: Iwan Nanew, Wiktor Aronow, Diana Damjanowa, Rosen Gunew, Julijan Stefanow;
  3.  Chorwacja DR. Jurica Tomljenovic Bridge Club: Goran Borevković, Tihana Brkljačić, Esad Kulović, Marina Pilipović, Ognjen Staničić, Miro Tesla;
  4.  Holandia BC 't Onstein: Simon de Wijs, Bauke Muller, Ricco van Prooijen, Louk Verhees Jr.;
  5.  Izrael Bareket-Israeli National Champion: Ilan Bareket, Michael Barel, Assaf Lengy, Ron Pachtman, Bar Tarnovski, Zack Yaniv;
  6.  Monako Monaco FMB: Fulvio Fantoni, Geir Helgemo, Tor Helness, Franck Multon, Claudio Nunes, Pierre Zimmermann;
  7.  Niemcy Bamberger Reiter: Michael Gromoeller, Jörg Fritsche, Helmut Häusler, Andreas Kirmse, Martin Rehder, Roland Rohowsky;
  8.  Polska Ruch SA AZS Politechnika Wroclaw : Stanisław Gołębiowski, Piotr Gawryś, Michał Klukowski, Michał Kwiecień, Włodzimierz Starkowski, Piotr Tuczyński;
  9.  Rosja BC Real: Aleksandr Dubinin, Evgeny Gladysh, Andriej Gromow, Michaił Krasnosielski, Lorenzo Lauria, Alfredo Versace;
  10.  Szwecja Storsjöbygden BK: Bo Sundell, Olle Axne, Hans-Ove Sandin, Leif Trapp;
  11.  Włochy Asd Bridge Reggio Emilia: Ezio Fornaciari, Mauro Basile, Amedeo Comella, Carla Gianardi, Aldo Mina, Gianni Ruspa;
  12.  Włochy G.S. Allegra: Maria Teresa Lavazza, Norberto Bocchi, Giorgio Duboin, Guido Ferraro, Agustin Madala, Antonio Sementa.

Transmisje z zawodów[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie sesje zawodów były transmitowane w internecie poprzez BBO. Była jednoczesna transmisja z 6 stołów (trzy mecze).

Będą następujące transmisje:

Wyniki zawodów[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywki w grupach[edytuj | edytuj kod]

Po rundzie „każdy z każdym” drużyny zdobyły następujące ilości punktów[2]:

Grupa A
M Drużyna Wynik
1 Włochy G.S. Allegra 86.46
2 Bułgaria K1 68.17
3 Monako Monaco Fmb 48.06
4 Izrael Bareket 40.87
5 Szwecja Storsjobygden BK 39.99
6 Anglia Hinden 17.03
Grupa B
M Drużyna Wynik
1 Włochy Asd Reggio Emilia 60.08
3 Polska Ruch SA AZS PWR Wroclaw 58.28
4 Rosja Bridge Club Real 56.64
2 Holandia BC'T Onstein 56.53
5 Chorwacja Dr J. Tomljenovic Bridge 37.89
6 Niemcy Bamberger Reiter 30.58


Rozgrywki półfinałowe[edytuj | edytuj kod]

W rozgrywkach półfinałowych drużyny uzyskały następujące wyniki[3]:

Półfinały
Poziom Drużyna 1 2 Σ 3 Σ
1..4 Włochy G.S. Allegra 40 25 65 41 106
Polska Ruch SA AZS PWR Wroclaw 16 20 36 31 88
1..4 Włochy Asd Reggio Emilia 34 44 78 4 82
Bułgaria K1 38 21 59 29 '88
5..8 Monako Monaco Fmb 51 27 78 24 102
Holandia BC'T Onstein 21 20 41 33 74
5..8 Rosja Bridge Club Real 47 6 53 34 87
Izrael Bareket 27 44 71 23 94
9..12 Szwecja Storsjobygden BK 41 21 62 34 96
Niemcy Bamberger Reiter 47 41 96 17 113
9..12 Chorwacja Dr J. Tomljenovic Bridge 27 31 58 16 74
Anglia Hinden 72 45 117 44 161

Runda finałowa[edytuj | edytuj kod]

Miejsca 3-4, 5-6 i 9-10
Poziom Drużyna 1 2 Σ
3-4 Polska Ruch SA AZS PWR Wroclaw 79 52 131
Włochy Asd Reggio Emilia 32 23 55
5-6 Monako Monaco Fmb 41 64 105
Bułgaria Bareket 36 13 49
9-10 Niemcy Bamberger Reiter 11 6 17
Anglia Hinden 44 37 81
Finał
Drużyna 1 2 Σ 3 Σ
Włochy G.S. Allegra 57 62 119 52 171
Bułgaria K1 22 23 45 17 62


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Biuletyny zawodów