19 Batalion Łączności 10 Dywizji Pancernej (Zmechanizowanej)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
19 Batalion Łączności
Historia
Państwo

 Polska

Rozformowanie

1994

Tradycje
Rodowód

41 Batalion Łączności

Kontynuacja

10 Batalion Dowodzenia

Organizacja
Numer

JW 1383[1]

Dyslokacja

Opole

Rodzaj wojsk

Wojska łączności

Podległość

10 Sudecka Dywizja Zmechanizowana

19 Batalion Łączności (19 bł) – pododdział Wojsk Łączności ludowego Wojska Polskiego i okresu transformacji ustrojowej.

Powstał z przemianowania 41 batalionu łączności. Wchodził w skład 10 Dywizji Zmechanizowanej. Stacjonował w garnizonie Opole. W 1993 przeformowany w 10 batalion dowodzenia[2]. Rozformowany razem z dywizją.

Skład organizacyjny[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo i sztab

  • stacja szyfrowa
  • kompania radiowa
    • pluton wozów dowodzenia
    • 1 pluton radiowy
    • 2 pluton radiowy
  • kompania telefoniczno – telegraficzna
    • pluton transmisji informacji
    • pluton radioliniowo – kablowy
    • pluton łączności wewnętrznej i zasilania
  • pluton łączności TSD
  • Wojskowa Stacja Pocztowa
  • pluton remontowy
  • pluton zaopatrzenia
  • pluton medyczny

Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]

  • kpt. Ciurmasta (1945)[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  2. Kowalski 2014 ↓, s. 177.
  3. Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy.... s. 251.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Kowalski: Polskie wojska łączności na przełomie XI i XXI wieku. Sieradz: Stowarzyszenie Przyjaciół 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia, 2014.
  • Sawicki, Zdzisław: Mundur i odznaki Wojska Polskiego : czas przemian. Sawicki, Zdzisław. Warszawa: "Bellona", 1997. ISBN 83-11-08588-9.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.