3C 273
 Obraz kwazara 3C 273 otrzymany przy pomocy Teleskopu Kosmicznego Hubble’a. Dzięki przesłonięciu obszarów centralnych udało się uzyskać obraz galaktyki macierzystej tego kwazara: NASA/ESA. | |||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||
| Gwiazdozbiór | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
12h 29m 06s | ||||
| Deklinacja |
+02° 03′ 08″ | ||||
| Paralaksa (π) |
0,000018 ± 0,000048″ | ||||
| Odległość | |||||
| Wielkość obserwowana (pasmo V) |
12,9m | ||||
| Ruch własny (RA) |
0,122 ± 0,092 mas/rok | ||||
| Ruch własny (DEC) |
0,010 ± 0,055 mas/rok | ||||
| Prędkość radialna |
43751 ± 20 km/s | ||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||
| Rodzaj gwiazdy |
blazar Sy1 | ||||
| Masa |
886 ± 187 mln M☉ | ||||
| Wielkość absolutna |
-26,7m | ||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||
| |||||
3C 273 – kwazar znajdujący się w gwiazdozbiorze Panny. Jest najjaśniejszym kwazarem widocznym na naszym niebie (ok. 12,9m), i zarazem jednym z najbliższych (przesunięcie ku czerwieni 0,158). Obiekt ten jako pierwszy został zinterpretowany jako kwazar i zapoczątkował istnienie całej klasy podobnych obiektów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa oznacza, że jest to 273. obiekt Trzeciego Katalogu Radioźródeł Uniwersytetu w Cambridge, opublikowanego w 1959 roku. Jego bardzo dokładne współrzędne zostały wyznaczone przez Cyrila Hazarda, co pozwoliło na znalezienie optycznego odpowiednika źródła i otrzymanie jego widma. W 1963 roku Maarten Schmidt zinterpretował otrzymane widmo jako dowód na kosmologiczną odległość źródła.
Dżet[edytuj | edytuj kod]
3C 273 ma wielkoskalowy dżet o rozmiarze 60 kpc, który zaobserwowano w zakresie optycznym, radiowym, a także rentgenowskim. Obraz optyczny uzyskany przy pomocy teleskopu Hubble’a pokazuje złożoną strukturę dżetu.
Obserwacje[edytuj | edytuj kod]
3C 273 jest widoczny na obu półkulach. Jest wystarczająco jasny, aby go dostrzec „amatorskim” teleskopem. Ze względu na jego jasność oraz fakt, iż 3C 273 był pierwszym zidentyfikowanym kwazarem, jego rektascensja w Piątym Fundamentalnym Katalogu (FK5) używana jest jako standaryzacja pozycji 23 radioźródeł[1].
Przy swojej odległości od Ziemi i obserwowanej jasności, 3C 273 jest najbardziej odległym obiektem, który może być obserwowany za pomocą amatorskiego teleskopu.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Definition of ICRS axes. [dostęp 2016-02-18]. (ang.).