62 Dywizja Rakietowa
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Użuń[1]obwód krasnojarski |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
62 Dywizja Dywizja Rakietowa orderu Czerwonego Sztandaru (ros. 62-я ракетная Ужурская Краснознамённая дивизия имени 60-летия СССР) – związek taktyczny Wojsk Rakietowych Przeznaczenia Strategicznego Związku Radzieckiego, następnie – Federacji Rosyjskiej
Dywizja stacjonuje w obwodzie krasnojarskim[2]. W 2008 dysponowała 34 zestawami strategicznych rakiet balistycznych R-36 Mutth/R-36M2[3]. Wchodzi w skład 33 Gwardyjskiej Armii Rakietowej[4]
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
2011[2]
- dowództwo – Użur[5]
- 229 Użurski pułk rakietowy
- 269 pułk rakietowy im. 60 lecia ZSRR
- 302 pułk rakietowy
- 735 pułk rakietowy
- 2939 techniczna baza rakietowa
- 632 węzeł łączności
- 1446 ruchome SD
- 729 węzeł łączności
- 357 ruchoma baza remontowa
- 3280 baza zabezpieczenia tyłowego
- 1495 batalion ochrony i rozpoznania
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janik 2018 ↓, s. 187.
- ↑ a b Depczyński 2015 ↓, s. 342.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 55.
- ↑ Grabowski 2011 ↓, s. 80.
- ↑ Zarychta 2016 ↓, s. 413.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
- Tomasz Grabowski: Rosyjska siła. Siły Zbrojne i główne problemy polityki obronnej Federacji Rosyjskiej w latach 1991-2010. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2011. ISBN 978-83-61294-52-8.
- Robert Janik: Zmiany organizacyjno-funkcjonalne w Silach Zbrojnych Federacji Rosyjskiej. W: Szymon Markiewicz (red.): Rosyjska wizja prowadzenia operacji militarnych. Warszawa: Akademia Sztuki Wojennej, 2018. ISBN 978-83-7523-671-2.
- Stanisław Zarychta: Broń jądrowa w kształtowaniu bezpieczeństwa 1945–2015. Warszawa: Bellona SA, 2016. ISBN 978-83-11-14235-0.