6 Kresowy Batalion Rozpoznawczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
6 Batalion Rozpoznawczy
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1995

Rozformowanie

31 grudnia 1998

Nazwa wyróżniająca

Kresowy

Patron

Józef Haller

Tradycje
Nadanie sztandaru

11 listopada 1995

Rodowód

2 batalion rozpoznawczy

Organizacja
Numer

JW 2429[1]

Dyslokacja

garnizon Gubin

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lądowe

Rodzaj wojsk

wojska rozpoznawcze

Podległość

5 Kresowa Dywizja Zmechanizowana

Tablica upamiętniająca stacjonowanie batalionu w Gubinie
Rozlokowanie jednostek Dywizji
Budynek sztabu 6 br (10 lat po rozwiązaniu jednostki)

6 Kresowy Batalion Rozpoznawczy im. gen. Józefa Hallera (6 br) – pododdział rozpoznawczy Wojska Polskiego.

Na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Generalnego WP Nr 055/Org. z 1 sierpnia 1994 i zarządzenia zastępcy dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowej – szefa sztabu Nr Pf 85/Org. z 5 września 1994 w sprawie reoganizacji batalionów rozpoznawczych 4, 5 oraz 11 DKPanc., w terminie do 31 marca 1995, 2 batalion rozpoznawczy w Gubinie (etat wojenno-pokojowy Nr 30/329/0) został przeformowany na 6 batalion rozpoznawczy wg etatu wojenno-pokojowego Nr 29/122/0. Przeformowany batalion zachował dotychczasowe podporządkowanie, numer jednostki wojskowej i poczty polowej (P-8253), identyfikator oraz miejsce postoju. Dowódca 6 br był odpowiedzialny za przygotowanie i przeprowadzenie mobilizacji: Komendy Garnizonu Gubin i 14 Zmilitaryzowanego Rejonowego Zakładu Usługowego kat. IIA w Gubinie. Jednocześnie dowódca 5 DZ przeprowadził stosowne zmiany w posiadanym „wyciągu z zestawienia zadań mobilizacyjnych PM-83” i „PM-95”[2][a].

Na podstawie decyzji Nr 57/MON ministra obrony narodowej z 15 maja 1995 6 batalion rozpoznawczy otrzymał nazwę wyróżniającą „Kresowy” i imię patrona gen. broni Józefa Hallera oraz przejął dziedzictwo tradycji:

31 grudnia 1998 batalion został rozformowany.

Symbole batalionu[edytuj | edytuj kod]

Sztandar
26 października 1995 Prezydent RP Lech Wałęsa nadał batalionowi sztandar ufundowany przez Społeczny Komitet Fundacji Sztandaru[4].

11 listopada 1995 na rynku w Lubsku dowódca 5 Kresowej Dywizji Zmechanizowanej, generał brygady Zbigniew Jabłoński, w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, dokonał aktu wręczenia nowego sztandaru dowódcy jednostki podpułkownikowi dyplomowanemu Andrzejowi Kuśnierkowi. Rodzicami chrzestnymi sztandaru zostali: Danuta Urbańczyk i były żołnierz 6 Pułku Strzelców Konnych, podchorąży rezerwy magister Władysław Kuźniar.

Opis sztandaru
Na stronie głównej płata sztandaru wyhaftowana jest cyfra „6” oznaczająca numer batalionu. Na odwrotnej stronie sztandaru widnieje herb Lubska – fundatora sztandaru, a w dalszej kolejności odznaka pamiątkowa 6 Kresowego Batalionu Rozpoznawczego im. gen. Józefa Hallera, herb rodowy hetmana wielkiego koronnego Stanisława Żółkiewskiego – patrona 6 PSK oraz herb Gubina nawiązujący do miejsca stacjonowania jednostki. Autorem projektu sztandaru jest mjr Jan Rostkowski[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Jednocześnie numer „2” otrzymał batalion rozpoznawczy 2 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej stacjonujący w Stargardzie Szczecińskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
  2. Zarządzenie zastępcy dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowej – szefa sztabu Nr Pf 85/Org. z 5 września 1994, jawne.
  3. Decyzja Nr 57/MON ministra obrony narodowej z 15 maja 1995.
  4. Dziennik Rozkazów MON z 1996 r., poz. 110.
  5. „Kresowiak” Nr 50 (80) X–XI 1995, miesięcznik 5 Kresowej Dywizji Zmechanizowanej s.5

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]