7P/Pons-Winnecke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
7P/Pons-Winnecke
Ilustracja
Wizja artystyczna komety 7P/Pons-Winnecke (1921)
Odkrywca

Jean-Louis Pons,
August Winnecke

Data odkrycia

12 czerwca 1819

Elementy orbity
Półoś wielka

3,4189 au

Mimośród

0,6376

Peryhelium

1,2390 au

Aphelium

5,5989 au

Okres orbitalny

6,32 lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

22,3351°

Długość węzła wstępującego

93,4096°

Argument peryhelium

172,5000°

Moment przejścia przez peryhelium

30 stycznia 2015

Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica

5,2 km

7P/Pons-Winneckekometa krótkookresowa należąca do rodziny komet Jowisza.

Odkrycie[edytuj | edytuj kod]

7P/Pons-Winnecke odkryta została 12 czerwca 1819 roku przez Jeana Louisa Ponsa w obserwatorium w Marsylii. Ponownie odkryta przez pracującego w Bonn, niemieckiego astronoma Augusta Winnecke 9 marca 1858 roku.

Orbita i właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]

7P/Pons-Winnecke porusza się po orbicie o mimośrodzie 0,64. Odległość jej peryhelium od Słońca to 1,24 j.a., aphelium zaś 5,60 j.a. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 6,32 roku.

Ta należąca do rodziny Jowisza kometa ma średnicę ok. 5,2 km.

Od czasu odkrycia komety obserwowano już ponad 20 jej powrotów w pobliże Słońca.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]