Abgarowicz (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Abgarowicz
Ilustracja
Typ herbu

szlachecki

Pierwsza wzmianka

XVI wiek

Abgarowiczpolski herb szlachecki o ormiańskiej proweniencji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu czerwonym rycerz ormiański siedzący na koniu białym, galopującym. Nad tarczą bezpośrednio korona szlachecka[1].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb polskiego rodu szlacheckiego pochodzenia ormiańskiego. Ród ten osiadł w Kijowie, w Wielkim Księstwie Litewskim, w XVI wieku, nosił wówczas nazwisko Sołtan, rodzina trudniła się kupiectwem. W 1569 Teodor Sołtan był posłem ziemi kijowskiej[2], na sejm unijny w Lublinie. W XVII wieku Sołtanowie wyemigrowali na Wołoszczyznę, nabyli tam duże majątki ziemskie i uzyskali szlachectwo[3]. W 1670 część rodu powróciła do Rzeczypospolitej i osiedliła się w Stanisławowie. Z tej rodziny pochodził Abgar-Sołtan, bogaty kupiec, żyjący w pierwszej połowie XVIII wieku, dzieci jego syna Krzysztofa zaczęły używać nazwiska Abgarowicz, a potomkowie drugiego syna Zachariasza przyjęli nazwisko Zachariasiewicz (Zachariaszewicz)[4].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Gajl w Herbarzu polskim podaje 3 nazwiska posługujące się tym herbem: Abgarowicz, Wartanowicz, Zachariasiewicz[5].

Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tadeusz Gajl podaje, że herb ma labry czerwone, podbite srebrem.
  2. Teodor Narbutt, Dzieje starożytne narodu litewskiego: Panowanie Zygmunta II, Tom IX, s.447
  3. Ludwik Korwin, Ormiańskie rody szlacheckie, Kraków 1934, s.55
  4. Seweryn Uruski, Adam Kosiński, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom I, Warszawa 1904, s.2
  5. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]