Abramowiczowie herbu Abdank

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Abramowiczowie herbu Abdank[1][2] – polska rodzina szlachecka.

Adam Boniecki wysunął hipotezę, że mogli się wywodzić od bojarów wileńskich, Zdana i Kmity Abramowiczów, którzy w 1542 sądzili się między sobą o swoje dobra rodzinne[1].

Adam Abramowicz miał synów Antoniego, Konstantego, Józefa i Jana, którzy odziedziczone po ojcu Siemoszkiszki w powiecie bracławskim sprzedali w 1743[1] albo 1758[2]. Józef był ojcem Jerzego, żonatego z Joanną z Czachowskich. Ich synowie, Ignacy i Romuald, wylegitymowali się w 1848 w Królestwie Polskim[1][2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d A. Boniecki, Herbarz polski, t. 1, Warszawa 1899, s. 19.
  2. a b c S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 1, Warszawa 1904, s. 3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Boniecki A., Herbarz polski, t. 1, Warszawa 1899, s. 19.
  • Uruski S., Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 1, Warszawa 1904, s. 3.